Modern Drugs - Strung Out

Your darkness falls against your radiated skies

Night shades flicker, pulse and drone inside your eyes

It reminds me how we used to play

Before we found these modern drugs

Take one last breath and hold you in

Lock the door and let you win

Cuz inside you know my god

It’s shaking under me

It’s giving head and burning beds

It’s holy wars and jealous dead

It’s Suicidal radio

Echoes where we should not go

Somewhere through the hurt we know we survive

This love is just expensive drugs

And we’re getting to high to drive

In ritual in all we live

In the chemicals we take to give

On your knees before the fall

Nail you to the wall

No poetry to quote the end

So I’ll hold my breath and keep you in

Rot me out and name your sin

Cuz there’s nothing left to win

Somewhere through the hurt we know we survive

This love is just expensive drugs

And we’re getting to high to drive

It’s in the ritual in the habitual

The longing to want it all

With no frequency electricity we’re all addicted to the fall

These antidotes that take the soul

Only erase it all away

Till there’s nothing left for the heart to realize

Then vacant and hollow we become a means to an end

And the space between each other gets farther every day

I’m not the one

Gonna make you feel

Somewhere through the hurt we know we survive

This love is just expensive drugs

And we’re getting to high to drive

It’s in the ritual in the habitual

The longing to want it all

With no frequency electricity we’re all addicted to the fall

Je duisternis valt tegen je uitgestraalde lucht

Nachttinten flikkeren, pulseren en gonzen in je ogen

Het doet me denken aan hoe we vroeger speelden

Voordat we deze moderne medicijnen vonden

Haal nog een laatste adem en houd je in

Doe de deur op slot en laat je winnen

Want van binnen ken je mijn god

Het trilt onder mij

Het is hoofd geven en brandende bedden

Het zijn heilige oorlogen en jaloerse doden

Het is suïcidale radio

Echo's waar we niet heen zouden moeten gaan

Ergens door de pijn weten we dat we het overleven

Deze liefde is gewoon dure drugs

En we worden te hoog om te rijden

In het ritueel in alles wat we leven

In de chemicaliën die we nemen om te geven

Op je knieën voor de val

Nagel je aan de muur

Geen poëzie om het einde te citeren

Dus ik zal mijn adem inhouden en je binnen houden

Rot me op en noem je zonde

Want er valt niets meer te winnen

Ergens door de pijn weten we dat we het overleven

Deze liefde is gewoon dure drugs

En we worden te hoog om te rijden

Het zit in het ritueel in de gewoonte

Het verlangen om alles te willen

Zonder frequentie-elektriciteit zijn we allemaal verslaafd aan de herfst

Deze tegengiffen die de ziel nemen

Wis alles alleen weg

Tot er niets meer over is voor het hart om te beseffen

Dan worden we leeg en hol een middel tot een doel

En de ruimte tussen elkaar wordt elke dag groter

Ik ben niet degene

Zal je laten voelen

Ergens door de pijn weten we dat we het overleven

Deze liefde is gewoon dure drugs

En we worden te hoog om te rijden

Het zit in het ritueel in de gewoonte

Het verlangen om alles te willen

Zonder frequentie-elektriciteit zijn we allemaal verslaafd aan de herfst