Novella - Strung Out

My dreams are cold and crawl with regret

Black and white, there’s still us shouting out

We might not make it through

This chapter covers time without you

You are a ghost within these pages I call home

That’s nothing new

Cause I’m inclined to say I don’t mind

That you still come around this place

Survive me every time

Every scar and all the pain that we find in between

All the words are like razorblades

Well it all seemed far, the distance we are

Another world, another time

Like another life we left behind

It’s not enough to say I know you

It’s like you have all your secrets

I don’t know and never will

Like a riddleated pages, nothing new

A silent gesture, screaming out my name

You know this one’s for you

Cause I’m inclined to say I don’t mind

That you still keep me guessing

Every chapter, every time

Every scar and all the pain that we find in between

All the words are like razorblades

Well it all seemed far, the distance we are

Another world, another time

Like another life we left behind

Well I got my wings and all my good luck things

Pressed between a single page in melodrama

Well this binding’s not at all what it used to be

Can’t hold this page any longer

Any longer

This story I too shall breathe

The chapters four, five, and three

We done it all with every start

The rest is human, dark and bleak

With fiction, fodder, and disbelief

And somehow we always make it through

Mijn dromen zijn koud en kruipen van spijt

Zwart en wit, we zijn nog steeds aan het schreeuwen

We komen misschien niet door

Dit hoofdstuk gaat over tijd zonder jou

Je bent een geest binnen deze pagina's die ik thuis noem

Dat is niets nieuws

Omdat ik geneigd ben te zeggen dat ik het niet erg vind

Dat je hier nog steeds rondkomt?

Overleef me elke keer weer

Elk litteken en alle pijn die we daartussen vinden

Alle woorden zijn als scheermesjes

Nou, het leek allemaal ver, de afstand die we zijn

Een andere wereld, een andere tijd

Net als een ander leven dat we achterlieten

Het is niet genoeg om te zeggen dat ik je ken

Het is alsof je al je geheimen hebt

Ik weet het niet en zal het ook nooit doen

Zoals een doorzeefde pagina's, niets nieuws

Een stil gebaar, mijn naam schreeuwend

Je weet dat deze voor jou is

Omdat ik geneigd ben te zeggen dat ik het niet erg vind

Dat je me nog steeds laat raden

Elk hoofdstuk, elke keer

Elk litteken en alle pijn die we daartussen vinden

Alle woorden zijn als scheermesjes

Nou, het leek allemaal ver, de afstand die we zijn

Een andere wereld, een andere tijd

Net als een ander leven dat we achterlieten

Nou, ik heb mijn vleugels en al mijn geluksdingen

Gedrukt tussen een enkele pagina in melodrama

Nou, deze binding is helemaal niet meer wat het was

Ik kan deze pagina niet langer vasthouden

langer

Dit verhaal zal ik ook ademen

De hoofdstukken vier, vijf en drie

We hebben het allemaal gedaan bij elke start

De rest is menselijk, donker en somber

Met fictie, voer en ongeloof

En op de een of andere manier komen we er altijd doorheen