Blew - Strung Out

I paint myself a window

In this world of your conception

Where it all comes down to you

You knew if you conceived it

You knew i would believe it

You knew that you would paint me into your world of blue

I got a one track mind

Can’t get you out of my mind

You call it something to say

You call it nothing to lose

You call it anything but the truth

Suffocation in words

Your isolation disturbs

I can hear your voice as it echoes on

So bury over and over

The songs you sing inside my head

I don’t wanna lose

What you left inside of me cause it’s all i own of you

The red disguises

Secrets lies

And the blue belongs to you

Alone the gold

Is time wasted

In lines of indecision dragging onward

So bury over and over

The light in you that won’t stay dead

I don’t wanna lose

What you left inside of me

Cause it’s something real

Pulling me under

I hear the warm hum of your voice washing over me

A blue light melody of sound

Shines across my back and now

Its pulling me down

Pulling me under to where hide yourself alone

Gagged and tied to the weight of ourselves

Underwater…

Well i won’t forget this loss

The shame of regret turn

Out the lights and sit in

Darkness while i try to make it through

Silence!

There’s a monster growing strong

Silence!

Conspire to bring me down

Silence!

I won’t forget this life

Silence!

Its all i own of you

Professor/scientist voice: This is the beginning, this is the

Beginning of the rest of the future now and from now on

There will simply be all these robots walking around, feeling

Nothing, thinking nothing, and there will be nobody left almost

To remind them that there once a species called a human

Being, with feelings and thoughts and that history and

Memory are right now being erased and soon nobody will

Really remember that life existed on the planet

Ik schilder mezelf een raam

In deze wereld van je conceptie

Waar het allemaal op jou neerkomt

Je wist of je het had bedacht

Je wist dat ik het zou geloven

Je wist dat je me zou schilderen in jouw wereld van blauw

Ik heb een one-track mind

Kan je niet uit mijn gedachten krijgen

Noem je het iets om te zeggen

Je noemt het niets te verliezen

Jij noemt het alles behalve de waarheid

Verstikking in woorden

Je isolement verstoort

Ik kan je stem horen terwijl hij weergalmt

Dus begraaf keer op keer

De liedjes die je in mijn hoofd zingt

Ik wil niet verliezen

Wat je in me achterliet, want het is alles wat ik van jou bezit

De rode vermommingen

Geheime leugens

En het blauw is van jou

Alleen het goud

Is tijd verspild?

In besluiteloosheid die zich voortsleept

Dus begraaf keer op keer

Het licht in jou dat niet dood blijft

Ik wil niet verliezen

Wat je in me achterliet

Omdat het iets echts is

Me naar beneden trekken

Ik hoor het warme gezoem van je stem over me heen spoelen

Een blauwe lichtmelodie van geluid

Schijnt over mijn rug en nu

Het trekt me naar beneden

Me naar beneden trekkend waar verberg je alleen

De mond gesnoerd en vastgebonden aan het gewicht van onszelf

Onderwater…

Nou, ik zal dit verlies niet vergeten

De schaamte van spijt keert zich terug

Doe het licht uit en ga zitten

Duisternis terwijl ik probeer door te komen

Stilte!

Er wordt een monster sterk

Stilte!

Samenzweren om me neer te halen

Stilte!

Ik zal dit leven niet vergeten

Stilte!

Het is alles wat ik van jou bezit

Stem van professor/wetenschapper: Dit is het begin, dit is de...

Begin van de rest van de toekomst nu en vanaf nu

Er zullen gewoon al deze robots rondlopen, voelend

Niets, niets denkend, en er zal bijna niemand meer over zijn

Om hen eraan te herinneren dat er eens een soort was die een mens werd genoemd

Zijn, met gevoelens en gedachten en die geschiedenis en

Het geheugen wordt nu gewist en binnenkort zal niemand dat meer doen

Onthoud echt dat er leven bestond op de planeet