Pripyat - Stripmall Architecture

We speak as particles

When we speak

Dot

Dot

We become chemicals

Where we are

Dot

Dot

Our town it wonders why

Its only guests are dreams

Memories that float like fog

Drift through missing windowpanes

And when the moonlight comes

Stars lie down like broken glass

And our poor town aches for us

Frozen times that cannot pass

Can never pass

Now the surrounding woods

Have moved into the town

Curious where children went

Who used to climb up in their boughs

Wild horses wander now

Where only our feet used to tread

Eating grass that grows around

The crumbling remnants of our end

Of our end

We spreken als deeltjes

Wanneer we praten

Punt

Punt

We worden chemicaliën

Waar we zijn

Punt

Punt

Onze stad vraagt ​​zich af waarom

De enige gasten zijn dromen

Herinneringen die zweven als mist

Drijf door ontbrekende ruiten

En als het maanlicht komt

Sterren liggen als gebroken glas

En onze arme stad smacht naar ons

Bevroren tijden die niet voorbij kunnen gaan

Kan nooit passeren

Nu de omliggende bossen

Ben verhuisd naar de stad

Benieuwd waar kinderen heen gingen

Die vroeger in hun takken klommen?

Wilde paarden dwalen nu rond

Waar vroeger alleen onze voeten liepen

Gras eten dat eromheen groeit

De afbrokkelende overblijfselen van ons einde

Van ons einde