Man In The Mirror - Stratovarius

Cry for the man in the mirror

See his empty eyes, where nothing lies beyond

You rape all the world for nothing

You made fire and curse the flame

You suck dry the fount of wonder

You turn sorrow into hate

A lone wolf, a walking carcass

A sore sight for putrid eyes

What doesn’t kill you makes you fouler

A dying whore by heaven’s gate

We took the bait

The big millstone slowly turning

You make mud from hidden gold

You weigh down and crush my spirit

For every step of the road

Your dead lips embrace deception

My head filled with wasted words

You kill what you can’t devour

You wanna drown me in a lake of shit filth

Cry for the man in the mirror

See his empty eyes, where nothing lies beyond

We lost the race, and then you spat right in our face

A mouth open, flies ascending

A paradise of empty souls

The black skies an empty ocean

It took the wink of an eye

From our pleasant tree of knowledge

A long shadow touches death

Lose sight of a broken promise

And in a moment nothingess descends

Cry for the man in the mirror

See his empty eyes, where nothing lies beyond

Huil om de man in de spiegel

Zie zijn lege ogen, waar niets achter ligt

Je verkracht de hele wereld voor niets

Je hebt vuur gemaakt en de vlam vervloekt

Je zuigt de bron van verwondering droog

Je verandert verdriet in haat

Een eenzame wolf, een wandelend karkas

Een pijnlijk gezicht voor bedorven ogen

Wat je niet doodt, maakt je viezer

Een stervende hoer bij de hemelpoort

We hebben het aas gegrepen

De grote molensteen draait langzaam

Je maakt modder van verborgen goud

Je weegt en verplettert mijn geest

Voor elke stap van de weg

Je dode lippen omarmen bedrog

Mijn hoofd vulde zich met verspilde woorden

Je doodt wat je niet kunt verslinden

Wil je me verdrinken in een meer van strontvuil?

Huil om de man in de spiegel

Zie zijn lege ogen, waar niets achter ligt

We hebben de race verloren en toen spuugde jij ons recht in het gezicht

Een mond open, vliegt oplopend

Een paradijs van lege zielen

De zwarte luchten een lege oceaan

Het duurde een oogwenk

Uit onze aangename boom van kennis

Een lange schaduw raakt de dood

Een verbroken belofte uit het oog verliezen

En in een oogwenk daalt er niets neer

Huil om de man in de spiegel

Zie zijn lege ogen, waar niets achter ligt