Night Falls (The Weight Of It) - Strata

The room fills up with water and the roar of the crowd died down,

they didn’t hold their

breath, they just waited to drown.

Now I’m just the ghost in the corner that nobody knows.

I’m just the chill in the air that

comes and cuts you to the bone.

I’ve never seen it shine so bright here before.

I stumble blind into the light of it all.

The walls of this city are all cold metal and stone, but we’re nothing

permanent we’re just

soft skin and bones.

I’m just the pins and needles attacking your toes.

I’m just a mesage you saved in your phone a long, long time ago where I’m

singing how I’ve

never seen it shine so bright before.

I stumbled blind into the light, the light of it all.

You’ve never seen it shine, so hard before-

You’d crumble underneath the weight, the weight of it all.

I’m always with you.

I never left you alone.

De kamer vult zich met water en het gebrul van de menigte verstomde,

ze hielden hun

ademen, wachtten ze gewoon om te verdrinken.

Nu ben ik gewoon de geest in de hoek die niemand kent.

Ik ben gewoon de kilte in de lucht die

komt en snijdt je tot op het bot.

Ik heb het hier nog nooit zo helder zien schijnen.

Ik struikel blind in het licht van dit alles.

De muren van deze stad zijn allemaal koud metaal en steen, maar we zijn niets

permanent we zijn gewoon

zachte huid en botten.

Ik ben gewoon de spelden en naalden die je tenen aanvallen.

Ik ben gewoon een bericht dat je lang, lang geleden op je telefoon hebt opgeslagen waar ik ben

zingen hoe ik heb

heb het nog nooit zo helder zien schijnen.

Ik strompelde blind in het licht, het licht van alles.

Je hebt het nog nooit zo hard zien schitteren...

Je zou afbrokkelen onder het gewicht, het gewicht van alles.

Ik ben altijd bij je.

Ik heb je nooit alleen gelaten.