The Day I Let Go - Stone Sour

What a waste of life this is

Every altercation I permit is like a quiet sigh

From a man resigned to a place that was never his

And the hours are long, even in a world where I belong

Every second stays, every minute counts against my sentence

I fall, I had to let you go

What I tried to accomplish died

Every offer of faith I had to fight and a dream unfolds

The moon is cold because the sun left early

And the days go by, even when my conscience just won’t try

Every week decays, every month is rotten

I am forgotten

I fall, I had to let you go

I fall, my mind is all I know

I fall, the table turns to dust

I fall, today, I let go of my trust

What a waste of time I am

Every ounce of life is just dead flesh

I can’t forget but then again you can’t let me remember

When I try to speak, every word I say comes out so bleak

I don’t want this, I don’t want you

But I don’t want anyone

I don’t want anyone

I fall, I had to let you go

I fall, my mind is all I know

I fall, the table turns to dust

I fall, today, I let go of my trust

I let go of my trust

I let go of my trust…

Wat een verspilling van leven is dit

Elke woordenwisseling die ik toesta, is als een stille zucht

Van een man die ontslag nam naar een plaats die nooit van hem was

En de uren zijn lang, zelfs in een wereld waar ik thuishoor

Elke seconde blijft, elke minuut telt voor mijn zin

Ik val, ik moest je laten gaan

Wat ik probeerde te bereiken, stierf

Elk aanbod van geloof waar ik tegen moest vechten en een droom ontvouwt zich

De maan is koud omdat de zon vroeg is vertrokken

En de dagen gaan voorbij, zelfs als mijn geweten het gewoon niet probeert

Elke week vervalt, elke maand is rot

Ik ben vergeten

Ik val, ik moest je laten gaan

Ik val, mijn geest is alles wat ik weet

Ik val, de tafel verandert in stof

Ik val, vandaag laat ik mijn vertrouwen los

Wat een tijdverspilling ben ik

Elk grammetje van het leven is gewoon dood vlees

Ik kan het niet vergeten, maar nogmaals, je kunt het me niet laten onthouden

Als ik probeer te praten, komt elk woord dat ik zeg er zo somber uit

Ik wil dit niet, ik wil jou niet

Maar ik wil niemand

Ik wil niemand

Ik val, ik moest je laten gaan

Ik val, mijn geest is alles wat ik weet

Ik val, de tafel verandert in stof

Ik val, vandaag laat ik mijn vertrouwen los

Ik laat mijn vertrouwen los

Ik heb mijn vertrouwen losgelaten...