Vandring utan spår - Stilla

Vid mina vårvackra vägar

Lyser solen alltid lågt

Skuggor långa

Bakom bark och barr

Att sluta eller vända

Där skogen tätnar

Valet och kvalens natt

Stundar nu så snart

Skymningen efter en vacker dag

Känns som att någon lämnar…

Men nattens prakt får en inget att sakna eller längta

Den klara himlen

Så mörk men ändå så ljus

Stundom röd av blod, stundom kall i gråblått skimmer

Men alltid att själen behaga

Kvar han stod när alla lämnade

I eftertänksam melankoli

Han valde vägar ingen annan ville gå

Och stannade i eftertänksam melankoli

Door mijn prachtige lentewegen

De zon schijnt altijd laag

Schaduwen lang

Achter schors en coniferen

Stoppen of afslaan

Waar het bos dicht is

De verkiezing en de nacht van de kwalificaties

Moment nu zo snel

Schemering na een mooie dag

Het voelt alsof er iemand weggaat...

Maar de pracht van de nacht zorgt ervoor dat je niet mist of ernaar verlangt

De heldere lucht

Zo donker maar toch zo licht

Soms rood met bloed, soms koud in grijsblauwe glans

Maar altijd om de ziel te plezieren

Waar hij stond toen iedereen wegging

In peinzende melancholie

Hij koos paden die niemand anders wilde gaan

En bleef in peinzende melancholie