Vacant Chair - Steve Winwood

When a western man loses his best friend many days are spent in years

And without belief he knows his empty grief is a name for his own fears

Oh, the eyes are still.

Oh, but even sleeping

My dearest friend till we meet again and ever, we’ll be blowing

Maybe weep awhile for those below;

until then I’ll keep on going

But oh, the heart, the hurt keeps on keepin' on, on and on

Let them alone for those down there speak our sorrow

While we can’t share the joke together, yeah, we keep on going

My dearest friend till we meet again

O-ku Nsu-kun No-ko

The dead are weeping for the dead

Als een westerse man zijn beste vriend verliest, gaan er vele dagen in de jaren voorbij

En zonder geloof weet hij dat zijn lege verdriet een naam is voor zijn eigen angsten

Oh, de ogen zijn stil.

Oh, maar zelfs slapen

Mijn beste vriend tot we elkaar weer ontmoeten en ooit, we zullen blazen

Misschien even huilen voor degenen die beneden zijn;

tot die tijd ga ik door

Maar oh, het hart, de pijn gaat maar door, door en door

Laat ze met rust, want degenen daar beneden spreken ons verdriet

Hoewel we de grap niet samen kunnen delen, ja, we blijven doorgaan

Mijn beste vriend tot we elkaar weer ontmoeten

O-ku Nsu-kun No-ko

De doden huilen om de doden