Somewhere Between Old And New York - Steve Wariner

For 60 years he shined shoes in the same spot in the shadow of Yankee Stadium

As he shines he hears the game, and in his mind he hears his name as if he

played for them

He takes his turn at bat, there’s the pitch, he swings at it, and it’s gone

Back through the years he’s gone

To take the field with Ruth and Gehrig, bring the pennant home

He sees himself in pinstripes, in a lineup of his own

He’s stranded on a basepath, somewhere between old and New York

As a customer asks for the shine, he snaps his cloth, another inning ends

Dodgers come to bat, there’s a drive, he makes the catch to point he’s tossed

again

His cloth becomes a glove, as he’s done with every customer he’s known

Back through the years he’s gone

To take the field with Maris and Mantle, bring the pennant home

He sees himself in pinstripes, in a lineup of his own

He’s stranded on a basepath, somewhere between old and New York

He takes his turn at bat, there’s the pitch, he swings at it, there it goes

Back through the years he goes

Ride a ticker tape parade with Joe DiMaggio

As he patiently signs an autograph with a spitshine on a toe

He’s stranded on a basepath, somewhere between old and New York

60 jaar lang poetste hij schoenen op dezelfde plek in de schaduw van het Yankee Stadium

Terwijl hij schijnt, hoort hij het spel en in gedachten hoort hij zijn naam alsof hij

voor hen gespeeld

Hij neemt zijn slagbeurt, daar is het veld, hij zwaait ernaar en het is weg

Terug door de jaren dat hij weg is

Om met Ruth en Gehrig het veld op te gaan, moet je de wimpel mee naar huis nemen

Hij ziet zichzelf in krijtstrepen, in een eigen opstelling

Hij is gestrand op een basispad, ergens tussen oud en New York

Als een klant om de glans vraagt, breekt hij zijn doek, een andere inning eindigt

Ontduikers komen aan slag, er is een drive, hij maakt de vangst om te wijzen dat hij wordt gegooid

opnieuw

Zijn doek wordt een handschoen, zoals hij heeft gedaan met elke klant die hij kent

Terug door de jaren dat hij weg is

Om met Maris en Mantle het veld op te gaan, moet je de wimpel mee naar huis nemen

Hij ziet zichzelf in krijtstrepen, in een eigen opstelling

Hij is gestrand op een basispad, ergens tussen oud en New York

Hij neemt zijn slagbeurt, daar is het veld, hij zwaait ernaar, daar gaat het

Hij gaat terug door de jaren heen

Berijd een ticker tape-parade met Joe DiMaggio

Terwijl hij geduldig een handtekening ondertekent met een spitshine op een teen

Hij is gestrand op een basispad, ergens tussen oud en New York