Otavalle - Stella

Kuka on verraton ja poistaa pimeää

Kuka on suruton

Pieni tähti lumihiutaleita vie kielellään

Sun ei tarvitse varpaillasi vielä olla

Eikä sisäänpäin oksina sun sanat kasva

Jää kärjillään raapimaan

Peukalonkynnen alle murhe mahtuu

Poskelta kämmenselkään helmet tarttuu

Ne katoaa ajallaan

Kuka on verraton ja poistaa pimeää

Kuka on suruton

Pieni tähti lumihiutaleita vie kielellään

Se jolta toinen kinnas aina puuttuu

Löytää ne kätköt, joita ei löydä muut

Ne pitää saa omanaan

Oisko minusta kertomaan sen enempää

Jos sä kysyisit multa miten eletään

Olen hiljaa, otan sut selkään

Ja otan kopin ja konttaan, luen satuja

Merirosvona taistelen sun mukana

Ylös purjeet, nyt mennään

Die weergaloos is en het donker verwijdert

Wie is zonder verdriet

Een kleine ster neemt sneeuwvlokken met zijn tong

Je hoeft nog niet op je hoede te zijn

En mijn woorden groeien niet als takken naar binnen

Het moet nog worden bekrast met zijn tips

Verdriet past onder een duimnagel

De kralen steken van de wang naar de rug van de hand

Ze zullen na verloop van tijd verdwijnen

Die weergaloos is en het donker verwijdert

Wie is zonder verdriet

Een kleine ster neemt sneeuwvlokken met zijn tong

Degene wiens tweede handschoen altijd ontbreekt

Vind de caches die niemand anders kan vinden

Je moet ze bezitten

Is het goed dat ik meer dan dat zeg?

Als je me vraagt ​​hoe we leven

Ik ben stil, ik sta achter je

En ik neem een ​​hokje en ik lees sprookjes

Als piraat vecht ik met jou

Zeilen omhoog, laten we gaan