Staubkind - Staubkind

Eine Sehnsucht, nie gestillt

Keine Liebe stark genug

Hat sich Hoffnung nie erfüllt

Und der Weg das Ziel verhüllt

Jeder Schritt zum Horizont

lässt mich vor den Schatten flieh’n

Jeder Schritt zum Horizont

lässt mich den Anfang seh’n

Ich seh die alten Schatten zieh’n

In den Staub der Vergangenheit

Ich such die Träume in jeder Nacht

Und schau zurück, was von mir bleibt

Ich seh dir alten Schatten zieh’n

Trieben mich ins Paradies

Ich such die Tränen der fernen Zeit

Weiß nicht, wo ich sie gehen lies

Jede Nähe zu oft gefühlt

Kein Wort hat mir die Angst geraubt

Jeder Zweifel sich um mich dreht

Ist nur der Schatten der Endlichkeit

Breite meine Arme aus

Und schrei es in den Sturm

Viel zu leise und ungehört

Verhallt es im Rausch der Geborgenheit

Ich seh die alten Schatten zieh’n

In den Staub der Vergangenheit

Ich such die Träume in jeder Nacht

Und schau zurück, was von mir bleibt

Ich seh dir alten Schatten zieh’n

Trieben mich ins Paradies

Ich such die Tränen der fernen Zeit

Weiß nicht, wo ich sie gehen lies

Breite meine Arme aus

Und schrei es in den Sturm

Viel zu leise und ungehört

Verhallt es im Rausch der Geborgenheit

Ich seh die alten Schatten zieh’n

Trieben mich ins Paradies

Siehst du die alten Schatten zieh’n

In den Staub der Vergangenheit?

Suchst du die Träume in jeder Nacht

Und schaust zurück, was von dir bleibt?

Siehst du die alten Schatten zieh’n?

Sag, wo ist dein Paradies?

Suchst du die Tränen der fernen Zeit?

Warum lässt du sie nicht geh’n?

(Dank an Liesa für den Text)

Een verlangen dat nooit bevredigd werd

Geen liefde sterk genoeg

Hoop is nooit uitgekomen

En de weg versluiert het doel

Elke stap naar de horizon

laat me vluchten uit de schaduw

Elke stap naar de horizon

laat me het begin zien

Ik zie de oude schaduwen bewegen

In het stof van het verleden

Ik zoek de dromen in elke nacht

En kijk terug naar wat er nog van me over is

Ik zie je oude schaduw bewegen

reed me naar het paradijs

Ik ben op zoek naar de tranen van het verre verleden

Weet niet waar ik haar heb laten gaan

Elke nabijheid voelde te vaak

Geen woord nam mijn angst weg

Elke twijfel draait om mij

Is slechts de schaduw van de eindigheid

spreid mijn armen

En schreeuw het in de storm

Veel te stil en ongehoord

Het sterft weg in de roes van veiligheid

Ik zie de oude schaduwen bewegen

In het stof van het verleden

Ik zoek de dromen in elke nacht

En kijk terug naar wat er nog van me over is

Ik zie je oude schaduw bewegen

reed me naar het paradijs

Ik ben op zoek naar de tranen van het verre verleden

Weet niet waar ik haar heb laten gaan

spreid mijn armen

En schreeuw het in de storm

Veel te stil en ongehoord

Het sterft weg in de roes van veiligheid

Ik zie de oude schaduwen bewegen

reed me naar het paradijs

Zie je de oude schaduwen bewegen?

In het stof van het verleden?

Ben je op zoek naar de dromen in elke nacht?

En terugkijken naar wat er nog van je over is?

Zie je de oude schaduwen bewegen?

Zeg waar is jouw paradijs?

Ben je op zoek naar de tranen van verre tijden?

Waarom laat je haar niet gaan?

(Met dank aan Liesa voor de tekst)