I Nostri Anni - Stadio, Fabrizio Moro

I nostri anni sono pillole per il raffreddore

sono i segni sulla pelle di chi ha perso l’onore

un susseguirsi di facce nate col bianco e nero

che rimangono le stesse anche in multicolore

sono le fotografie di chi ha visto la guerra

la forza di un Paese che si alza da terra

una musica muta composta da un’orchestra

una stanza chiusa a chiave senza neanche una finestra

sono tanti i bambini che cercano la mano

una mente predisposta per andare lontano

la voglia di cambiare che non trova la pace

un mare in una diga, un uomo messo in croce

sono i giorni dove il popolo non alza la voce

sono tutte le paure che hai

I nostri anni, le loro canzoni

le teorie le contraddizioni

Dove sarai ora che sei lontana da me

amore mio grandissimo, amore grande quanto tutto quello che c'è

I nostri anni sono un punto di domanda invecchiato

il presente che va avanti ma mirando il passato

la mancanza di fede da parte di un prete

un quadro senza il suo autore appeso ad una parete

sono i nostri ricordi belli brutti è lo stesso

sono tutti il percorso che ci hanno concesso

i nostri anni i nostri passi avanti

i nostri sogni sempre troppo distanti

Dove sarai ora che sei lontana da me

amore mio grandissimo, amore grande quanto tutto quello che c'è

Dove sarai ora che sei lontana da me

amore mio grandissimo, amore grande come tutto quello che c'è

Dove sarai ora che sei lontana da me

amore mio grandissimo, amore grande quanto tutto quello che c'è

Amore mio grandissimo

Amore mio grandissimo

Amore mio grandissimo

Onze jaren zijn koude pillen

zijn de littekens op de huid van degenen die hun eer hebben verloren

een opeenvolging van gezichten geboren met zwart en wit

die hetzelfde blijven, zelfs in veelkleurig

zijn de foto's van degenen die de oorlog hebben gezien?

de kracht van een land dat oprijst uit de grond

stille muziek gecomponeerd door een orkest

een afgesloten kamer zonder zelfs een raam

er zijn veel kinderen die de hand zoeken

een geest die voorbestemd is om ver te gaan

het verlangen om te veranderen dat geen vrede vindt

een zee in een dam, een gekruisigde man

zijn de dagen dat de mensen hun stem niet verheffen?

zijn alle angsten die je hebt?

Onze jaren, hun liedjes

de theorieën de tegenstellingen

Waar zal je zijn nu je weg bent van mij

mijn grote liefde, liefde zo groot als alles wat er is

Onze jaren zijn een oud vraagteken

het heden dat doorgaat, maar kijkend naar het verleden

het gebrek aan geloof van een priester

een schilderij zonder dat de auteur aan de muur hangt

zijn onze goede en slechte herinneringen hetzelfde?

ze zijn allemaal het pad dat ze ons hebben gegeven

onze jaren onze stappen vooruit

onze dromen altijd te ver weg

Waar zal je zijn nu je weg bent van mij

mijn grote liefde, liefde zo groot als alles wat er is

Waar zal je zijn nu je weg bent van mij

mijn grote liefde, liefde zo groot als alles wat er is

Waar zal je zijn nu je weg bent van mij

mijn grote liefde, liefde zo groot als alles wat er is

Mijn grootste liefde

Mijn grootste liefde

Mijn grootste liefde