Up The Junction - Squeeze

I never thought it would happen

With me and the girl from Clapham

Out on a windy common

That night I ain’t forgotten

When she dealt out the rations

With some or other passions

I said you are a lady

Perhaps she said I may be We moved into a basement

With thoughts of our engagement

We stayed in by the telly

Although the room was smelly

We spent our time just kissing

The Railway Arms we’re missing

But love had got us hooked up And all our time it took up I got a job with Stanley

He said I’d come in handy

And started me on Monday

So I had a bath on Sunday

I worked eleven hours

And bought the girl some flowers

She said she’d seen a doctor

And nothing now could stop her

I worked all through the winter

The weather brass and bitter

I put away a tenner

Each week to make her better

And when the time was ready

We had to sell the telly

Late evenings by the fire

With little kicks inside her

This morning at 4:50

I took her rather nifty

Down to an incubator

Where thirty minutes later

She gave birth to a daughter

Within a year a walker

She looked just like her mother

If there could be another

And now she’s two years older

Her mother’s with a soldier

She left me when my drinking

Became a proper stinging

The devil came and took me From bar to street to bookie

No more nights by the telly

No more nights nappies smelling

Alone here in the kitchen

I feel there’s something missing

I’d beg for some forgiveness

But begging’s not my business

And she won’t write a letter

Although I always tell her

And so it’s my assumption

I’m really up the junction

Ik had nooit gedacht dat het zou gebeuren

Met mij en het meisje uit Clapham

Op een winderige common

Die nacht ben ik niet vergeten

Toen ze de rantsoenen uitdeelde

Met een of andere passies

Ik zei dat je een dame bent

Misschien zei ze dat ik misschien ben. We zijn verhuisd naar een kelder

Met gedachten aan onze verloving

We bleven bij de televisie

Hoewel de kamer stonk?

We brachten onze tijd door met zoenen

De spoorwegwapens die we missen

Maar liefde had ons verbonden en al onze tijd nam het in beslag Ik kreeg een baan bij Stanley

Hij zei dat ik van pas zou komen

En begon me op maandag

Dus ik had een bad op zondag

Ik heb elf uur gewerkt

En kocht het meisje wat bloemen

Ze zei dat ze een dokter had gezien

En niets kon haar nu stoppen

Ik heb de hele winter doorgewerkt

Het weer koper en bitter

Ik leg een tientje weg

Elke week om haar beter te maken

En toen de tijd rijp was

We moesten de televisie verkopen

Late avonden bij het vuur

Met kleine schoppen in haar

Vanmorgen om 4:50

Ik vond haar nogal handig

Naar een couveuse

Waar dertig minuten later

Ze is bevallen van een dochter

Binnen een jaar een wandelaar

Ze leek precies op haar moeder

Als er nog een zou kunnen zijn

En nu is ze twee jaar ouder

Haar moeder is bij een soldaat

Ze verliet me toen ik aan het drinken was

Werd een echte prikkeling

De duivel kwam en nam me mee van bar naar straat naar bookmaker

Geen nachten meer voor de televisie

Geen nachtelijke luiers meer ruiken

Alleen hier in de keuken

Ik heb het gevoel dat er iets ontbreekt

Ik zou om wat vergeving smeken

Maar bedelen is niet mijn zaak

En ze zal geen brief schrijven

Hoewel ik haar altijd vertel

En dus is het mijn veronderstelling

Ik ben echt op de kruising