Crows Gown - Soul Demise

It’s black, as coal

The language of silence

The nothingness, dark as the crow’s gown

The feather of the crow falls dumb and quietly down

In the grass you are laying in

It’s black as coal

To be afraid and intrigued at the same time

To look at the moon

To catch the beams with your eyes

To protect you against the nothingness

The wind plays the song of your innocent soul

Your true self is painted on your face

It’s grown pale by the moonlight

The soft vibration of the grass

Will be reflected by your hands

A tear will show happiness and fear

A symbol of their own captivity

Het is zwart, als steenkool

De taal van de stilte

Het niets, zo donker als de toga van de kraai

De veer van de kraai valt stom en stil neer

In het gras waar je in ligt

Het is zo zwart als kool

Bang en geïntrigeerd tegelijk zijn

Naar de maan kijken

Om de stralen met je ogen te vangen

Om je te beschermen tegen het niets

De wind speelt het lied van je onschuldige ziel

Je ware zelf is op je gezicht geschilderd

Het is bleek geworden door het maanlicht

De zachte vibratie van het gras

Wordt weerspiegeld door je handen

Een traan laat blijdschap en angst zien

Een symbool van hun eigen gevangenschap