A Bug on a Rug in a Building - Sophia Kennedy

You’re just a bug on a rug in a building

You broke like an egg in the hands of society

Now you’re a dog on a lawn with anxiety

Licking your paws that are covered in memories

Now you’re a dog on the lawn with anxiety

Memories don’t go bad as long as you pour sugar over them

'Cause sugar don’t rot in hell like truth does

But I’d rather rot like truth do than living in a telephone booth

With all the wrong numbers

You’re just a bug

Counting up to ten to get it out of your system

It’s a form of aggression that grew from frustration

All rotten fruits are ripe for vacation

You’re just a bug on a rug in a building

You broke like an egg in the hands of society

The paintings you paint should show your soul

But even the galerist in Idaho knows you’re a hoe

'Cause you look like a snail that’s been operated on

Now look at the moon and remember the light

When kisses felt warm and endless that night

Could it have stayed that way forever

Or did it end when tender feelings and love settled in

'Cause now you’re a dog on a lawn with anxiety

Staring at the sky above you

Reading the letters written in stars

No dogs allowed here, you better stay where you are

You’re just a bug on a rug in a building

You broke like an egg in the hands of society

Now you’re a dog on a lawn with anxiety

Licking your paws covered in memories

I lost a button of my shirt

While running through the station to catch the last train

When it came to my mind that there’s a bug sitting on my thumb

And it’s midnight, and we haven’t spoken for a while

You’re just a bug on a rug in a building

You broke like an egg in the hands of society

Now you’re a dog on a lawn with anxiety

Licking your paws covered in memories

Je bent gewoon een insect op een tapijt in een gebouw

Je brak als een ei in de handen van de samenleving

Nu ben je een hond op een gazon met angst

Je poten likken die bedekt zijn met herinneringen

Nu ben je een hond op het gazon met angst

Herinneringen gaan niet slecht zolang je er maar suiker over giet

Want suiker rot niet in de hel zoals de waarheid doet

Maar ik rot liever weg zoals de waarheid doet, dan in een telefooncel te leven

Met alle verkeerde nummers

Je bent gewoon een bug

Tot tien tellen om het uit je systeem te krijgen

Het is een vorm van agressie die is ontstaan ​​uit frustratie

Alle rotte vruchten zijn rijp voor vakantie

Je bent gewoon een insect op een tapijt in een gebouw

Je brak als een ei in de handen van de samenleving

De schilderijen die je schildert, moeten je ziel laten zien

Maar zelfs de galerist in Idaho weet dat je een schoffel bent

Omdat je eruitziet als een slak die is geopereerd

Kijk nu naar de maan en onthoud het licht

Toen kussen die nacht warm en eindeloos aanvoelden

Had het voor altijd zo kunnen blijven?

Of eindigde het toen tedere gevoelens en liefde zich vestigden?

Want nu ben je een hond op een gazon met angst

Starend naar de lucht boven je

De letters lezen die in sterren zijn geschreven

Honden zijn hier niet toegestaan, je kunt maar beter blijven waar je bent

Je bent gewoon een insect op een tapijt in een gebouw

Je brak als een ei in de handen van de samenleving

Nu ben je een hond op een gazon met angst

Likken aan je poten bedekt met herinneringen

Ik ben een knoop van mijn overhemd kwijt

Terwijl je door het station rent om de laatste trein te halen

Toen het in me opkwam dat er een bug op mijn duim zat

En het is middernacht, en we hebben elkaar al een tijdje niet gesproken

Je bent gewoon een insect op een tapijt in een gebouw

Je brak als een ei in de handen van de samenleving

Nu ben je een hond op een gazon met angst

Likken aan je poten bedekt met herinneringen