Wintersmith - Sons Of Seasons

The days have grown darker

And clouds are hanging low

The hills once spread lush and green

Snow’s falling where the roads have been

So little her confidence

But still she walks strong

I’m born from the season’s dance

To men I belong

Winter’s alive, one splintered soul

No heartbeat inside

Breathing the cold, uncertain stride

Trying to feel, to be next to her

The cold is coming closer

And the harmony is lost

This burden that lies on my soul

And in my hand my people’s hope

My maiden’s uneasiness, her anxiety

To put all those fears to rest is a task given to me

De dagen zijn donkerder geworden

En wolken hangen laag

Ooit waren de heuvels weelderig en groen

Sneeuw valt waar de wegen zijn geweest

Zo weinig vertrouwen

Maar toch loopt ze sterk

Ik ben geboren uit de dans van het seizoen

Tot mannen behoor ik

De winter leeft, één versplinterde ziel

Geen hartslag van binnen

De koude, onzekere pas inademen

Proberen te voelen, naast haar te zijn

De kou komt dichterbij

En de harmonie is verloren

Deze last die op mijn ziel rust

En in mijn hand de hoop van mijn volk

Het ongemak van mijn meisje, haar angst

Om al die angsten te laten rusten is een taak die aan mij wordt gegeven