Fall of Byzanz - Sons Of Seasons

Gold-sprinkled servant, east-roman child

Like God’s own creation, where the blisters of ages in glory subside

Speaking of wisdom, speaking of pride

I stare down the bridges and conjure up the old heart of mankind

Justinian’s children saw the coming of the Osman Foray

Failing allegiance no friend in need, so that’s what they say

They build a bridge to heaven

To see the Word unfold

But seeds of disillusion

Were planted in sand, to blossom in enemy’s land

When bloodshed has started, the siege began

A clash of religions, as some failed conversations brought death in the end

Thinking about sadness, thinking about pain

I still hear the echoes, paradise shattered by steel-bladed rain

The prophet’s disciples went for battle and for heaven’s reward

Belief is a leader, inspiration, and a reason for war

Met goud besprenkelde dienaar, Oost-Romeins kind

Zoals Gods eigen schepping, waar de blaren der eeuwen in glorie verdwijnen

Over wijsheid gesproken, over trots gesproken

Ik staar over de bruggen en roep het oude hart van de mensheid op

De kinderen van Justinianus zagen de komst van de Osman Foray

Bij gebreke van trouw geen vriend in nood, dus dat is wat ze zeggen

Ze bouwen een brug naar de hemel

Om het Woord te zien ontvouwen

Maar zaden van desillusie

Werden in het zand geplant om te bloeien in het land van de vijand

Toen het bloedvergieten begon, begon het beleg

Een botsing van religies, aangezien sommige mislukte gesprekken uiteindelijk de dood tot gevolg hadden

Denken aan verdriet, denken aan pijn

Ik hoor nog steeds de echo's, het paradijs verbrijzeld door de regen met stalen bladen

De discipelen van de profeet gingen ten strijde en voor de beloning van de hemel

Geloof is een leider, inspiratie en een reden voor oorlog