Counterpart Two - Solitary Experiments, CHRIS L.

In a rotten world, where the sun went down

And the skies are grey, covered by dark clouds

At this cold dead place, where all dreams seem lost

Only shadows remain and gold turns to rust

Wide opened eyes reflect like a looking glass

Our memories remain as an image of the past

And from far away a rising siren wails

But in spite of warning, we just walk the trail

As the rain comes down, like a waterfall

It fades the light away and were afraid to drown

And when the last child cries and it lost its smile

If theres no sing of hope, maybe its time to die

As we’re far away with every death angel cry

Bored of life, I need time to die

To be wiped away by the acid rain

Echoes of our life, flushed down the drain

As the phoenix rise barred from pain

Everything dies only darkness remains

In een rotte wereld, waar de zon onderging

En de lucht is grijs, bedekt met donkere wolken

Op deze koude, dode plek, waar alle dromen verloren lijken

Alleen schaduwen blijven over en goud verandert in roest

Wijd geopende ogen reflecteren als een spiegel

Onze herinneringen blijven als een beeld van het verleden

En van ver loeit een opkomende sirene

Maar ondanks de waarschuwing, lopen we gewoon het pad op

Als de regen naar beneden komt, als een waterval

Het vervaagt het licht en was bang om te verdrinken

En wanneer het laatste kind huilt en het zijn glimlach verloor

Als er geen hoop is, is het misschien tijd om te sterven

Omdat we ver weg zijn met elke kreet van de doodsengel

Verveeld van het leven, ik heb tijd nodig om te sterven

Om te worden weggevaagd door de zure regen

Echo's van ons leven, spoelden door de afvoer

Terwijl de feniks oprijst, uitgesloten van pijn

Alles sterft alleen duisternis blijft