Vesta - Soilwork

I reckon you have something to say

Like you always do

Disguised with an urge to control

Like always, it’s all about you

And the plans that you’ve made

Never and ever I will let you in

Cause you command lives

With passion

A hidden agenda has risen from

Your precious insecurity… now

How could anyone

Stand to be around you?

The profound you… Let me be

Always seem to feel

How we’re safe and sound to

Relate to you

Your broken dream is all I see

The way you get to me

Still puzzles my thoughts

It ought to cease

When the day is done

But it tears me apart

It twists my conscience

I’ve never felt such impact

On my emotions

I cringe by your presence

I hide and I tremble

I feel no connection

Just disgust and anger

I lash out from memories

Daggers of the mind

I’ve tried so hard… please believe me

How could anyone

Stand to be around you?

The profound you… Let me be

Always seem to feel

How we’re safe and sound to

Relate to you… To you

Did I put this curse upon myself?

It shatters my daydreams alone

Do I leave or just ignore the fact

That it will never leave my system?

I see you’ve found a way

To infiltrate the poison

It’s really more than I can take

I hereby declare you non-existent

Never to return… Go!

How could anyone

Stand to be around you?

The profound you… Let me be

Always seem to feel

How we’re safe and sound to

Relate to you

Your broken dream is all I feel

Ik denk dat je iets te zeggen hebt

Zoals je altijd doet

Vermomd met een drang om te controleren

Zoals altijd draait het allemaal om jou

En de plannen die je hebt gemaakt

Nooit en nooit zal ik je binnenlaten

Omdat je levens bestuurt

Met passie

Er is een verborgen agenda ontstaan ​​uit:

Je kostbare onzekerheid... nu

Hoe kon iemand

Staan om bij je te zijn?

De diepgaande jij... Laat me zijn

Altijd lijken te voelen

Hoe we veilig en wel kunnen

Op jou betrekking hebben

Je gebroken droom is alles wat ik zie

De manier waarop je bij mij komt

Zit nog steeds met mijn gedachten

Het zou moeten stoppen

Als de dag voorbij is

Maar het scheurt me uit elkaar

Het verdraait mijn geweten

Ik heb nog nooit zo'n impact gevoeld

Op mijn emoties

Ik krimp ineen bij je aanwezigheid

Ik verberg me en ik beef

Ik voel geen verbinding

Gewoon walging en woede

Ik haal uit herinneringen

Dolken van de geest

Ik heb zo hard mijn best gedaan... geloof me alsjeblieft

Hoe kon iemand

Staan om bij je te zijn?

De diepgaande jij... Laat me zijn

Altijd lijken te voelen

Hoe we veilig en wel kunnen

Hebben betrekking op jou... Op jou

Heb ik mezelf deze vloek opgelegd?

Het verbrijzelt mijn dagdromen alleen

Ga ik weg of negeer ik het feit gewoon?

Dat het nooit mijn systeem verlaat?

Ik zie dat je een manier hebt gevonden

Om het gif te infiltreren

Het is echt meer dan ik aankan

Hierbij verklaar ik dat je niet bestaat

Nooit meer terugkeren... Ga!

Hoe kon iemand

Staan om bij je te zijn?

De diepgaande jij... Laat me zijn

Altijd lijken te voelen

Hoe we veilig en wel kunnen

Op jou betrekking hebben

Je gebroken droom is alles wat ik voel