The Ageless Whisper - Soilwork

Soak up the sound of the ageless whisper

Let buried memories form

The shadow of doubt

All those years when

Your senses would proliferate

You shut the doors but unleashed the hounds

You spoke the words of reason

You fired your instincts at will

You married the rain through the seasons

Of everlasting thrills

Still waiting for a call

As darkness shall befall

The one who never settles within

Do you remember choosing death when we were young

We let the darker moments flourish

And kept our destiny shunned

There is nothing left from when we used to run

In the valleys of our dreams

We’d already sold the sun

Two worlds colliding in a merciless winter

Wearily fires burning inside your soul

Imaginations thrusting your guidelines

And steals the light beyond control

You spoke the words of reason

You fired your instincts at will

You married the rain through the seasons

Of everlasting thrills

Still waiting for a call

As darkness shall befall

The one who never settles within

Do you remember choosing death

When we were young

We let the darker moments flourish

And kept our destiny shunned

There is nothing left from when we used to run

In the valleys of our dreams

We’d already sold the sun

Do you remember choosing death

When we were young

We let the darker moments flourish

And kept our destiny shunned

There is nothing left from when we used to run

In the valleys of our dreams

We’d already sold the sun

Geniet van het geluid van het tijdloze gefluister

Laat begraven herinneringen vormen

De schaduw van twijfel

Al die jaren waarin

Je zintuigen zouden zich vermenigvuldigen

Je sloot de deuren maar liet de honden los

Je sprak de woorden van de rede

Je hebt je instincten naar believen afgevuurd

Je trouwde met de regen door de seizoenen heen

Van eeuwige spanning

Wacht nog steeds op een telefoontje

Als duisternis zal vallen

Degene die zich nooit in zichzelf nestelt

Weet je nog dat je voor de dood koos toen we jong waren?

We laten de donkere momenten bloeien

En hield ons lot gemeden

Er is niets meer over van toen we renden

In de valleien van onze dromen

We hadden de zon al verkocht

Twee werelden die botsen in een meedogenloze winter

Vermoeide vuren branden in je ziel

Verbeeldingen die je richtlijnen opdringen

En steelt het licht buiten controle

Je sprak de woorden van de rede

Je hebt je instincten naar believen afgevuurd

Je trouwde met de regen door de seizoenen heen

Van eeuwige spanning

Wacht nog steeds op een telefoontje

Als duisternis zal vallen

Degene die zich nooit in zichzelf nestelt

Weet je nog dat je voor de dood koos?

Toen we jong waren

We laten de donkere momenten bloeien

En hield ons lot gemeden

Er is niets meer over van toen we renden

In de valleien van onze dromen

We hadden de zon al verkocht

Weet je nog dat je voor de dood koos?

Toen we jong waren

We laten de donkere momenten bloeien

En hield ons lot gemeden

Er is niets meer over van toen we renden

In de valleien van onze dromen

We hadden de zon al verkocht