Pluton - Soen

It came unexpected, still, it’s laying at my door

Ways that I reflected, you’ve been there before

You always will

Still, my apprehension tells me you have gone so far

They can’t say where you are

Compromising this, in despair I’m hoping

You can sense what is, drifting in your ocean

Passed beyond redemption, left just to remember

When the moment passed here

Silence thundered across the plains

Heavy hearts that ache to

Hear you say that it is not too late

Given no chance to forgive me

Left to absolve an illusion

Beneath the surface, I sense how I am growing older

Holding the pieces you left like a last intervention

(It's taking the light from me

Part from the guide as we lose our faith)

In my wake, now

I swim against the tide

And in the late hour coming to your side

Leave my life, now

Putting out the lights that shine on my all

Abandoned here by time, left open wide

Compromising this, in despair I’m hoping

You can sense what is, drifting in your ocean

Breathing on unaware, winters reach everywhere

Given no chance to forgive me, left to absolve an illusion

Beneath the surface, I sense how I am growing older

Holding the pieces you left like a last intervention

(It's taking the light from me

Part from the guide as we lose our faith)

In my wake, now

I swim against the tide

And in the late hour coming to your side

Leave my life, now

Putting out the lights that shine on my all

Abandoned here by time

Het kwam onverwacht, toch ligt het voor mijn deur

Manieren waarop ik nadacht, je bent er eerder geweest

Dat zal je altijd doen

Toch zegt mijn angst me dat je zo ver bent gegaan

Ze kunnen niet zeggen waar je bent

Dit compromitterend, in wanhoop hoop ik

Je kunt voelen wat er is, drijvend in je oceaan

Geslaagd voor verlossing, links om te onthouden

Toen het moment hier voorbij was

Stilte donderde over de vlakten

Zware harten die pijn doen

Hoor je zeggen dat het nog niet te laat is?

Geen kans gekregen om me te vergeven

Links om een ​​illusie te ontzenuwen

Onder de oppervlakte voel ik hoe ik ouder word

De stukken die je achterliet vasthouden als een laatste interventie

(Het neemt het licht van mij weg)

Deel van de gids als we ons geloof verliezen)

In mijn kielzog, nu

Ik zwem tegen de stroom in

En in het late uur komt u aan uw zijde

Verlaat mijn leven, nu

De lichten doven die op mijn alles schijnen

Hier verlaten door de tijd, wijd open gelaten

Dit compromitterend, in wanhoop hoop ik

Je kunt voelen wat er is, drijvend in je oceaan

Ademend door onbewust, reiken de winters overal

Geen kans gekregen om me te vergeven, overgelaten om een ​​illusie te ontslaan

Onder de oppervlakte voel ik hoe ik ouder word

De stukken die je achterliet vasthouden als een laatste interventie

(Het neemt het licht van mij weg)

Deel van de gids als we ons geloof verliezen)

In mijn kielzog, nu

Ik zwem tegen de stroom in

En in het late uur komt u aan uw zijde

Verlaat mijn leven, nu

De lichten doven die op mijn alles schijnen

Hier verlaten door de tijd