Разлука - Soda

Ночь, осенний холод, под гипнозом город

В пустоте сомнений ты одна.

Время все забудет, небо пусть рассудит

Для чего нас развела судьба?

Как же мы с тобою все забыли, почему друг друга упустили?

Холодно, мне трудно без тебя.

В голове моей опять сомненья, лишь один вопрос, но нет решений

Невозможно позабыть тебя.

Разлуки нашей капают минуты, приснился ты, но я одна под утро.

Одна всегда.

Я любила тебя и теряла себя, но мы не вместе.

Мои разъезды, поезда, билеты, «Люблю» по СМС и врозь рассветы.

Мои мечты — чтоб была рядом ты, — не вернуть наши дни, стою на месте.

Хватит лжи и боли, стану птицей вольной.

Пусть пока тревожит твой портрет.

Пыль от пустого слова я развею снова,

Но в душе твоей оставлю четкий след.

Как же мы с тобою все забыли, почему друг друга упустили?

Как мираж ты был и нет.

От себя гоню я все сомненья, не моя мечта — мое виденье

Тает под нами мир земной.

Разлуки нашей капают минуты, приснился ты, но я одна под утро.

Одна всегда.

Я любила тебя и теряла себя, но мы не вместе.

Разлуки нашей капают минуты, приснился ты, но я одна под утро.

Одна всегда.

Я любила тебя, я тебя так ждала, но мы не вместе.

Общие мечты, одни желанья.

Любовь на расстоянии, пульс

Все было зря,

Говорю «Бог с тобой!

Тебя забуду.»

Nacht, herfstkou, stad onder hypnose

In de leegte van twijfel, ben je alleen.

De tijd zal alles vergeten, laat de lucht oordelen

Waarom scheidde het lot ons?

Hoe zijn jij en ik alles vergeten, waarom hebben we elkaar gemist?

Het is koud, het is moeilijk voor mij zonder jou.

Er zijn weer twijfels in mijn hoofd, alleen een vraag, maar geen oplossingen

Het is onmogelijk om je te vergeten.

Minuten van onze scheiding druipen, je droomde, maar ik ben alleen in de ochtend.

Een altijd.

Ik hield van je en verloor mezelf, maar we zijn niet samen.

Mijn reizen, treinen, tickets, "Ik hou van jou" via sms en daagt uit elkaar.

Mijn dromen - zodat je dichtbij bent - keren onze dagen niet terug, ik sta stil.

Genoeg leugens en pijn, ik zal een vrije vogel worden.

Laat je voorlopig maar storen door je portret.

Ik zal het stof van een leeg woord weer uitstrooien,

Maar ik zal een duidelijk teken in je ziel achterlaten.

Hoe zijn jij en ik alles vergeten, waarom hebben we elkaar gemist?

Als een luchtspiegeling was je en ben je niet.

Van mezelf verdrijf ik alle twijfels, niet mijn droom - mijn visie

De aardse wereld smelt onder ons.

Minuten van onze scheiding druipen, je droomde, maar ik ben alleen in de ochtend.

Een altijd.

Ik hield van je en verloor mezelf, maar we zijn niet samen.

Minuten van onze scheiding druipen, je droomde, maar ik ben alleen in de ochtend.

Een altijd.

Ik hield van je, ik wachtte zo veel op je, maar we zijn niet samen.

Gemeenschappelijke dromen, één verlangen.

Liefde in de verte, pols

Alles was tevergeefs

Ik zeg: "God zij met u!

Ik zal je vergeten."