Crisis in Black and White - Social Unrest

She said it was his birthday.

She could really give.

Three places at once, all at once;

she

wandered through the break.

Anna Karenina, a pointer to the indecision, much the same a choice.

The choice that spoils, the choice that takes.

Too many choices, too much waste.

Anna Karenina’s a boulevard night, honed confusion, it lets her know she’s

alive.

The captivation, infatuation, the capitulation — she’s a culmination.

Next to the moonlight, kissing the silver: she rose so high above all the money

and the anger.

Cos she said it was his birthday, and she could really give.

Three places at once all at once, she

wandered through the break.

She’s wandering flesh.

She’s beautiful soul.

She’s such wandering flesh, she’s such beautiful soul.

Ze zei dat het zijn verjaardag was.

Ze kon echt geven.

Drie plaatsen tegelijk, allemaal tegelijk;

zij

dwaalde door de pauze.

Anna Karenina, een verwijzing naar de besluiteloosheid, vrijwel hetzelfde als een keuze.

De keuze die bederft, de keuze die neemt.

Te veel keuzes, te veel afval.

Anna Karenina is een boulevardavond, aangescherpte verwarring, het laat haar weten dat ze dat is

in leven.

De fascinatie, verliefdheid, de capitulatie - ze is een hoogtepunt.

Naast het maanlicht, het zilver kussend: ze rees zo hoog uit boven al het geld

en de woede.

Omdat ze zei dat het zijn verjaardag was, en ze kon echt geven.

Drie plaatsen tegelijk in één keer, zij

dwaalde door de pauze.

Ze is dwalend vlees.

Ze is een mooie ziel.

Ze is zo'n dwalend vlees, ze is zo'n mooie ziel.