They Call Me - Snowtown

They call me when it’s night time.

They tell me that it’s my time

Why won’t they leave me alone?

I just wanna go home

I wake up with my mask on, I need to get my grasp on back on reality.

No I don’t know whats wrong with me.

I’m suffering behind this mask that

paints me oh so happily, please someone take it off of me, I’m awfully scared,

of what might lie beneath this mask if it’s not removed, I think that it may

stick with me, and that is not an improvement.

But the idea does sound

interesting, the voice inside my head keeps pushing me, assuring me that

there’s no problem here

The mask is not enough, I can feel it slipping off, I can feeling it crawling

down my neck, oh I might drown.

My throat is closing up.

I did not try enough.

My time has finally come.

It’s time that I gave up

I don’t know what’s become of myself.

I wanna be somebody else

I’m thinking and I’m feeling.

I’m kneeling.

I’m just begging for my healing.

I’m pushing it, it’s limited.

Every time I speak;

my selfishness exhibited.

Oh

Oh mayday, mayday.

I might listen to something that they say.

I’m not who I

thought that I am today

Ze bellen me als het nacht is.

Ze vertellen me dat het mijn tijd is

Waarom laten ze me niet met rust?

Ik wil gewoon naar huis

Ik word wakker met mijn masker op, ik moet de realiteit weer onder controle krijgen.

Nee, ik weet niet wat er met me aan de hand is.

Ik lijd achter dit masker dat

schildert me oh zo gelukkig, alsjeblieft, iemand haalt het van me af, ik ben erg bang,

van wat er onder dit masker zou kunnen liggen als het niet wordt verwijderd, denk ik van wel

blijf bij mij, en dat is geen verbetering.

Maar het idee klinkt wel

interessant, de stem in mijn hoofd blijft me duwen en verzekert me dat

er is hier geen probleem

Het masker is niet genoeg, ik voel het wegglijden, ik voel het kruipen

in mijn nek, oh ik zou kunnen verdrinken.

Mijn keel zit dicht.

Ik heb niet genoeg geprobeerd.

Mijn tijd is eindelijk gekomen.

Het wordt tijd dat ik het opgeef

Ik weet niet wat er van mezelf is geworden.

Ik wil iemand anders zijn

Ik denk en ik voel.

Ik kniel.

Ik smeek gewoon om mijn genezing.

Ik push het, het is beperkt.

Elke keer dat ik spreek;

mijn egoïsme tentoongesteld.

Oh

Oh mayday, mayday.

Ik zou kunnen luisteren naar iets dat ze zeggen.

Ik ben niet wie ik

dacht dat ik vandaag ben