Sick Lee & Coward Leigh - SNFU

I’m on sick leave, 'til I feel better

I came quite close to breaking forever

The grind of the daily, everyday today

Can sometimes leave you in some sort of pain they say

Not much grows in the basement

But I’ve found, to my amazement

Even the slightest glimpse of sun

Can pick me up when I’m down

Don’t be afraid to say, what’s on your mind

I promise not to laugh in your face

No, I’d rather wait 'til you turn around

So I can kick you in the ass when you pass

Not much grows in the basement…

Am I sickly?

Or cowardly?

Who exactly have you come to see?

I’m asking you privately

Can you please help me?

So I can walk, right on your head

Just to get to the next step

Cuz I’m cowardly to the end

I have no close friends

No. People are merely stepping stones for me to get just what I want

Merely stepping stones for me to get just what I want

Even the slightest glimpse of sun

Can pick me up when I’m down

Ik ben met ziekteverlof, tot ik me beter voel

Ik kwam vrij dicht bij het breken voor altijd

De sleur van het dagelijkse, elke dag vandaag

Kan je soms wat pijn bezorgen, zeggen ze

Er groeit niet veel in de kelder

Maar tot mijn verbazing heb ik ontdekt

Zelfs de kleinste glimp van de zon

Kan me oppikken als ik down ben

Wees niet bang om te zeggen waar je aan denkt

Ik beloof je niet in je gezicht te lachen

Nee, ik wacht liever tot je je omdraait

Dus ik kan je een schop onder je kont geven als je passeert

Er groeit niet veel in de kelder...

Ben ik ziek?

Of laf?

Voor wie kom je precies?

Ik vraag het je privé

Kan je me alsjeblieft helpen?

Zodat ik kan lopen, recht op je hoofd

Gewoon om naar de volgende stap te gaan

Want ik ben laf tot het einde

Ik heb geen goede vrienden

Nee. Mensen zijn slechts opstapjes voor mij om precies te krijgen wat ik wil

Slechts opstapjes voor mij om precies te krijgen wat ik wil

Zelfs de kleinste glimp van de zon

Kan me oppikken als ik down ben