Unmade - Sleeping At Last

When we were young

our words were innocent —

whiter than snow,

awkward and slow.

now when we speak,

we risk an avalanche.

but that’s not enough now

to reroute our plans.

I believe that we’ve got it wrong, got it wrong.

we’ll realize when it’s said and done, said and done,

that in our words we’ve lost so much more

than we’ve ever won.

the aftermath

is cracked wood where fences stood

and the broken bones of our childhood.

in our trembling fear,

we put words inside God’s mouth.

we cover our tracks

and get so proud of ourselves,

we get so proud of ourselves,

we get so proud of ourselves

when we get away.

I believe that we’ve got it wrong, got it wrong.

we’ll realize when it’s said and done, said and done,

that in our words we’ve lost so much more

than we’ve ever won.

it’s in our nature to complicate,

but in the end it’s the casualties

that carry all the weight.

Toen we jong waren

onze woorden waren onschuldig —

witter dan sneeuw,

onhandig en traag.

als we nu praten,

we riskeren een lawine.

maar dat is nu niet genoeg

om onze plannen om te leiden.

Ik geloof dat we het bij het verkeerde eind hebben.

we zullen beseffen wanneer het is gezegd en gedaan, gezegd en gedaan,

dat we in onze woorden zoveel meer hebben verloren

dan we ooit hebben gewonnen.

de nasleep

is gebarsten hout waar hekken stonden

en de gebroken botten van onze kindertijd.

in onze bevende angst,

we leggen woorden in Gods mond.

we dekken onze sporen uit

en zo trots op onszelf worden,

we worden zo trots op onszelf,

we worden zo trots op onszelf

als we wegkomen.

Ik geloof dat we het bij het verkeerde eind hebben.

we zullen beseffen wanneer het is gezegd en gedaan, gezegd en gedaan,

dat we in onze woorden zoveel meer hebben verloren

dan we ooit hebben gewonnen.

het ligt in onze aard om te compliceren,

maar uiteindelijk zijn het de slachtoffers

die al het gewicht dragen.