Neptune - Sleeping At Last

Pitch black, pale blue,

It was a stained glass

Variation of the truth

And I felt empty handed.

You let me set sail

With cheap wood.

So I patched up

Every leak that I could,

'Til the blame grew too heavy.

Stitch by stitch I tear apart.

If brokenness is a form of art,

I must be a poster child prodigy.

Thread by thread I come apart.

If brokenness is a work of art,

Surely this must be my masterpiece.

I’m only honest when it rains.

If I time it right, the thunder breaks

When I open my mouth.

I want to tell you but I don’t know how.

I’m only honest when it rains,

An open book with a torn out page,

And my ink’s run out.

I want to love you but I don’t know how.

I don’t know how,

No I don’t know how.

I don’t know how.

I want to love you but I don’t know how.

I want to love you…

Pitch black, pale blue,

These wild oceans

Shake what’s left of me loose

Just to hear me cry mercy.

A strong wind at my back,

So I lift up the only sail that I have,

This tired white flag.

I’m only honest when it rains.

If I time it right, the thunder breaks

When I open my mouth.

I want to tell you but I don’t know how.

I’m only honest when it rains,

An open book with a torn out page,

And my ink’s run out.

I want to love you but I don’t know how.

I don’t know how, know how, know how,

I want to love you but I don’t know how.

I want to love you…

Pitzwart, lichtblauw,

Het was een glas-in-lood

Variatie van de waarheid

En ik voelde me met lege handen.

Je liet me varen

Met goedkoop hout.

Dus ik heb opgelapt

Elk lek dat ik kon,

Tot de schuld te zwaar werd.

Steek voor steek scheur ik uit elkaar.

Als gebrokenheid een vorm van kunst is,

Ik moet een wonderkind van een poster zijn.

Draadje voor draadje kom ik uit elkaar.

Als gebrokenheid een kunstwerk is,

Dit moet toch wel mijn meesterwerk zijn.

Ik ben alleen eerlijk als het regent.

Als ik het goed time, breekt de donder

Als ik mijn mond opendoe.

Ik wil het je vertellen, maar ik weet niet hoe.

Ik ben alleen eerlijk als het regent,

Een open boek met een uitgescheurde pagina,

En mijn inkt is op.

Ik wil van je houden, maar ik weet niet hoe.

Ik weet niet hoe,

Nee, ik weet niet hoe.

Ik weet niet hoe.

Ik wil van je houden, maar ik weet niet hoe.

Ik wil van je houden…

Pitzwart, lichtblauw,

Deze wilde oceanen

Schud wat er nog van me over is los

Gewoon om me genade te horen roepen.

Een sterke wind in mijn rug,

Dus ik hef het enige zeil dat ik heb,

Deze vermoeide witte vlag.

Ik ben alleen eerlijk als het regent.

Als ik het goed time, breekt de donder

Als ik mijn mond opendoe.

Ik wil het je vertellen, maar ik weet niet hoe.

Ik ben alleen eerlijk als het regent,

Een open boek met een uitgescheurde pagina,

En mijn inkt is op.

Ik wil van je houden, maar ik weet niet hoe.

Ik weet niet hoe, weet hoe, weet hoe,

Ik wil van je houden, maar ik weet niet hoe.

Ik wil van je houden…