Slow & Steady - Sleeping At Last

You carved our initials

Into these family trees

But when the branches are bare and broken

Love is so hard to reach

We’ve learned to brace for the worst

And to read the last pages first

Surrender feels safe

Maybe the soul is the soil that holds the fallen seed

Or the light pouring down in between the rain clouds

Daring life to reach;

Or maybe it’s the rings in the trunk of the tree

A birthmark time will leave

To measure the past

But we can’t dream when we’re wide awake

Or fall in love with a heart too strong to break

Faith is expensive to taste

And time is borrowed loose change

That’s already been spent

Maybe the soul is the tone of voice

That unearthed the words that we needed…

Maybe the soul is a suitcase that holds the backup plan —

A collection of keys and the patience we need

To start again

Maybe it’s the thresholds that swallow us whole

As we learn to let go

In spite of the dirt on our clothes

Je hebt onze initialen gesneden

In deze stambomen

Maar als de takken kaal en gebroken zijn?

Liefde is zo moeilijk te bereiken

We hebben geleerd ons schrap te zetten voor het ergste

En om eerst de laatste pagina's te lezen

Overgave voelt veilig

Misschien is de ziel de grond die het gevallen zaad vasthoudt

Of het licht dat tussen de regenwolken naar beneden valt

Het leven durven bereiken;

Of misschien zijn het de ringen in de stam van de boom

Er zal een moedervlektijd verlaten

Om het verleden te meten

Maar we kunnen niet dromen als we klaarwakker zijn

Of word verliefd op een hart dat te sterk is om te breken

Geloof is duur om te proeven

En de tijd wordt losgeld geleend

Dat is al besteed

Misschien is de ziel de toon van de stem

Dat leverde de woorden op die we nodig hadden...

Misschien is de ziel een koffer die het back-upplan bevat -

Een verzameling sleutels en het geduld dat we nodig hebben

Opnieuw beginnen

Misschien zijn het de drempels die ons helemaal opslokken

Terwijl we leren loslaten

Ondanks het vuil op onze kleding