Pluto - Sleeping At Last

I woke up from the same dream:

Falling backwards, falling backwards

'Til it turned me inside out.

Now I live a waking life

Of looking backwards, looking backwards;

A model citizen of doubt.

Until one day I had enough

Of this exercise of trust.

I leaned in and let it hurt,

And let my body feel the dirt.

When I break pattern, I break ground.

I rebuild when I break down.

I wake up more awake than I’ve ever been before.

Still I’m pinned under the weight

Of what I believed would keep me safe.

So show me where my armor ends,

Show me where my skin begins.

Like a final puzzle piece

It all makes perfect sense to me…

The heaviness that I hold in my heart belongs to gravity.

The heaviness that I hold in my heart’s been crushing me.

I’ve been worried all my life,

A nervous wreck most of the time.

I’ve always been afraid of heights,

Of falling backwards, falling backwards.

I’ve been worried all my life.

'Til one day I had enough

Of this exercise of trust.

I leaned in and let it hurt,

Let my body feel the dirt.

When I break pattern, I break ground.

I rebuild when I break down.

I wake up more awake than I’ve ever been before.

Still I’m pinned under the weight

Of what I believed would keep me safe.

So show me where my armor ends,

Show me where my skin begins.

Like a final puzzle piece,

It all makes perfect sense to me…

The heaviness that I hold in my heart belongs to gravity.

The heaviness in my heart belongs to gravity.

Ik werd wakker uit dezelfde droom:

Achterover vallen, achterover vallen

Tot het me binnenstebuiten keerde.

Nu leef ik een wakker leven

Van achteruit kijken, achteruit kijken;

Een model twijfelaar.

Tot ik op een dag genoeg had

Van deze oefening van vertrouwen.

Ik leunde naar voren en liet het pijn doen,

En laat mijn lichaam het vuil voelen.

Als ik een patroon doorbreek, breek ik terrein.

Ik bouw weer op als ik kapot ga.

Ik word wakkerder wakker dan ooit tevoren.

Toch zit ik vast onder het gewicht

Van wat ik geloofde dat me veilig zou houden.

Dus laat me zien waar mijn pantser eindigt,

Laat me zien waar mijn huid begint.

Als een laatste puzzelstukje

Het is allemaal volkomen logisch voor mij...

De zwaarte die ik in mijn hart draag, behoort tot de zwaartekracht.

De zwaarte die ik in mijn hart koester, verplettert me.

Ik maak me al mijn hele leven zorgen,

Meestal een zenuwslopend wrak.

Ik ben altijd hoogtevrees geweest,

Van achterover vallen, achterover vallen.

Ik maak me al mijn hele leven zorgen.

'Tot op een dag ik er genoeg van had'

Van deze oefening van vertrouwen.

Ik leunde naar voren en liet het pijn doen,

Laat mijn lichaam het vuil voelen.

Als ik een patroon doorbreek, breek ik terrein.

Ik bouw weer op als ik kapot ga.

Ik word wakkerder wakker dan ooit tevoren.

Toch zit ik vast onder het gewicht

Van wat ik geloofde dat me veilig zou houden.

Dus laat me zien waar mijn pantser eindigt,

Laat me zien waar mijn huid begint.

Als een laatste puzzelstukje,

Het is allemaal volkomen logisch voor mij...

De zwaarte die ik in mijn hart draag, behoort tot de zwaartekracht.

De zwaarte in mijn hart behoort tot de zwaartekracht.