Pacific Blues - Sleeping At Last

I’d say what i mean

If i could learn to count the cards

I’d risk everything

Imagine how brave i’d be

If i knew i’d be safe

If i could only know the end

I’d be a prodigy of faith

If i had a treasure map, oh the answers i’d find

I’d dust off the artifacts 'til i made 'em all shine

Everything i know is borrowed, broken or blind

And what i’ve seen of beautiful feels merely implied

Is it the treatment of symptoms or a touch of divine?

I guess the truth is that the truth is of complex design

How i ache to know

God knows that i know we’re little boats in the great big sea

Setting sail after sail in the hopes of finding a breeze

Every compass i have followed i’ve trusted and denied

So it goes with an ever-changing definition of right

Is it the treatment of symptoms or a touch of divine?

I guess the truth is that the truth is of complex design

If ignorance is bliss, then i guess i’m in heaven

But this hesitant kiss sends me back to the grasp of the sea

Setting sail after sail in the hopes of finding a breeze

Ik zou zeggen wat ik bedoel

Als ik de kaarten kon leren tellen

Ik zou alles riskeren

Stel je voor hoe dapper ik zou zijn

Als ik wist dat ik veilig zou zijn

Kon ik maar het einde weten

Ik zou een wonderkind zijn

Als ik een schatkaart had, oh de antwoorden die ik zou vinden

Ik zou de artefacten afstoffen tot ik ze allemaal heb laten glanzen

Alles wat ik weet is geleend, kapot of blind

En wat ik heb gezien van mooi voelt slechts geïmpliceerd

Is het de behandeling van symptomen of een vleugje goddelijk?

Ik denk dat de waarheid is dat de waarheid een complex ontwerp is

Hoe ik het graag wil weten?

God weet dat ik weet dat we kleine boten zijn in de grote zee

Zeil na zeil zetten in de hoop een briesje te vinden

Elk kompas dat ik heb gevolgd, heb ik vertrouwd en ontkend

Het past dus bij een steeds veranderende definitie van goed

Is het de behandeling van symptomen of een vleugje goddelijk?

Ik denk dat de waarheid is dat de waarheid een complex ontwerp is

Als onwetendheid gelukzaligheid is, dan ben ik denk ik in de hemel

Maar deze aarzelende kus stuurt me terug naar de greep van de zee

Zeil na zeil zetten in de hoop een briesje te vinden