Outlines - Sleeping At Last

Hidden in plain sight

The world is an outline

Of shapes I used to know

Like pulling ribbon

All of a sudden

The curtains draw back slow

Though I’ve been distracted

I am caught up in static

No more

Garden of eden

Lower your branches

For another year

I’m dust, unsettled

Until they reappear

Though my hands are prone

To trial and error

I’m crossing my fingers

For something to hold

I can’t help but hope for brighter

Here in the shadows of letting go

God, may these good intentions

Be the outline of so much more

When I breathe, from now on

I’ll mean it more than ever I did before

Verborgen in het volle zicht

De wereld is een schets

Van vormen die ik kende

Zoals aan lint trekken

Plotseling

De gordijnen gaan langzaam terug

Hoewel ik afgeleid ben

Ik zit vast in statisch

Niet meer

Tuin van Eden

Laat je takken zakken

Nog een jaar

Ik ben stof, onrustig

Tot ze weer verschijnen

Hoewel mijn handen gevoelig zijn

Met vallen en opstaan

Ik kruis mijn vingers

Om iets vast te houden

Ik kan niet anders dan hopen op beterschap

Hier in de schaduw van loslaten

God, mogen deze goede bedoelingen

Wees de schets van nog veel meer

Als ik adem, vanaf nu

Ik meen het meer dan ooit tevoren