North - Sleeping At Last

We will call this place our home,

The dirt in which our roots may grow.

Though the storms will push and pull,

We will call this place our home.

We’ll tell our stories on these walls.

Every year, measure how tall.

And just like a work of art,

We’ll tell our stories on these walls.

Let the years we’re here be kind, be kind.

Let our hearts, like doors, open wide, open wide.

Settle our bones like wood over time, over time.

Give us bread, give us salt, give us wine.

A little broken, a little new.

We are the impact and the glue.

Capable of more than we know,

We call this fixer upper home.

With each year, our color fades.

Slowly, our paint chips away.

But we will find the strength

And the nerve it takes

To repaint and repaint and repaint every day.

Let the years we’re here be kind, be kind.

Let our hearts, like doors, open wide, open wide.

Settle our bones like wood over time, over time.

Give us bread, give us salt, give us wine.

Let the years we’re here be kind, be kind.

Let our hearts, like doors, open wide, open wide.

Settle our bones like wood over time, over time.

Give us bread, give us salt, give us wine.

Give us bread, give us salt, give us wine.

Smaller than dust on this map

Lies the greatest thing we have:

The dirt in which our roots may grow

And the right to call it home.

We zullen deze plek ons ​​thuis noemen,

Het vuil waarin onze wortels kunnen groeien.

Hoewel de stormen zullen duwen en trekken,

We zullen deze plek ons ​​thuis noemen.

Op deze muren vertellen we onze verhalen.

Meet elk jaar hoe hoog.

En net als een kunstwerk,

Op deze muren vertellen we onze verhalen.

Laat de jaren dat we hier zijn aardig zijn, wees aardig.

Laat onze harten, zoals deuren, wijd opengaan, wijd opengaan.

Bezinken onze botten als hout in de loop van de tijd, in de loop van de tijd.

Geef ons brood, geef ons zout, geef ons wijn.

Een beetje kapot, een beetje nieuw.

Wij zijn de impact en de lijm.

In staat tot meer dan we weten,

We noemen dit opknapper thuis.

Met elk jaar vervaagt onze kleur.

Langzaam brokkelt onze verf af.

Maar we zullen de kracht vinden

En het lef dat nodig is

Om elke dag opnieuw te schilderen en opnieuw te schilderen en opnieuw te schilderen.

Laat de jaren dat we hier zijn aardig zijn, wees aardig.

Laat onze harten, zoals deuren, wijd opengaan, wijd opengaan.

Bezinken onze botten als hout in de loop van de tijd, in de loop van de tijd.

Geef ons brood, geef ons zout, geef ons wijn.

Laat de jaren dat we hier zijn aardig zijn, wees aardig.

Laat onze harten, zoals deuren, wijd opengaan, wijd opengaan.

Bezinken onze botten als hout in de loop van de tijd, in de loop van de tijd.

Geef ons brood, geef ons zout, geef ons wijn.

Geef ons brood, geef ons zout, geef ons wijn.

Kleiner dan stof op deze kaart

De grootste leugens die we hebben:

Het vuil waarin onze wortels kunnen groeien

En het recht om het thuis te noemen.