East - Sleeping At Last

I set out to rule the world

With only a paper shield and a wooden sword.

No mountain dare stand in my way,

Even the oceans tremble in my wake.

The tide is brave, but always retreats.

Even the sand, it cowers under my feet.

My kingdom towers above it all,

While I sleep safe and sound in my cardboard walls.

Now I bear little resemblance to the king I once was.

I bear little resemblance to the king I could become.

Maybe paper is paper, maybe kids will be kids-

Lord, I want to remember how to feel like I did.

So I draw my sword with the morning sun,

I summon the moon as soon as the day is done.

The clouds march on, on my command.

Even the rain, it falls according to plan.

The trees bow down and give their leaves.

I humbly accept their offerings of peace.

The years wore on and changed my heart,

The leading role for a smaller part.

Now I bear little resemblance to the king I once was.

I bear little resemblance to the king I could become.

Maybe paper is paper, maybe kids will be kids.

But Lord, I want to remember how to feel like I did.

'cause I bear little resemblance to the king I once was.

I bear little resemblance to the king I could become.

Maybe paper is paper, maybe kids will be kids.

But Lord, I want to remember how to feel like I did.

I set out to rule the world

With only a paper shield and a wooden sword.

Ik wilde de wereld regeren

Met alleen een papieren schild en een houten zwaard.

Geen enkele berg durft mij in de weg te staan,

Zelfs de oceanen trillen in mijn kielzog.

Het tij is moedig, maar trekt zich altijd terug.

Zelfs het zand kruipt onder mijn voeten.

Mijn koninkrijk torent boven alles uit,

Terwijl ik veilig en wel slaap in mijn kartonnen muren.

Nu lijk ik weinig op de koning die ik ooit was.

Ik lijk weinig op de koning die ik zou kunnen worden.

Misschien is papier papier, misschien zijn kinderen kinderen...

Heer, ik wil me herinneren hoe ik me moet voelen zoals ik me voelde.

Dus ik trek mijn zwaard met de ochtendzon,

Ik roep de maan op zodra de dag voorbij is.

De wolken marcheren verder, op mijn bevel.

Zelfs de regen valt volgens plan.

De bomen buigen en geven hun bladeren.

Ik aanvaard hun aanbod van vrede nederig.

De jaren gingen voorbij en veranderden mijn hart,

De hoofdrol voor een kleiner deel.

Nu lijk ik weinig op de koning die ik ooit was.

Ik lijk weinig op de koning die ik zou kunnen worden.

Misschien is papier papier, misschien zijn kinderen kinderen.

Maar Heer, ik wil me herinneren hoe ik me moet voelen zoals ik me voelde.

want ik lijk weinig op de koning die ik ooit was.

Ik lijk weinig op de koning die ik zou kunnen worden.

Misschien is papier papier, misschien zijn kinderen kinderen.

Maar Heer, ik wil me herinneren hoe ik me moet voelen zoals ik me voelde.

Ik wilde de wereld regeren

Met alleen een papieren schild en een houten zwaard.