Atlas: Sorrow - Sleeping At Last

It feels like falling

It feels like rain

Like losing my balance

Again and again

It once was so easy;

Breathe in. breathe out

But at the foot of this mountain

I only see clouds

I feel out of focus

Or at least indisposed

As this strange weather pattern

Inside me takes hold

Each brave step forward

I take three steps behind

It’s mind over matter —

Matter over mind

Slowly

Then all at once

A single loose thread

And it all comes undone

Where there is light

A shadow appears

The cause and effect

When life interferes

The same rule applies

To goodness and grief;

For in our great sorrow

We learn what joy means

I don’t want to fight

I don’t want to fight it

But I will learn to fight

I will learn fight

'Til this pendulum finds equilibrium

Slowly

Then all at once

The dark clouds depart

And the damage is done

So pardon the dust

While this all settles in

With a broken heart

Transformation begins

Het voelt alsof je valt

Het voelt als regen

Zoals mijn saldo kwijtraken

Opnieuw en opnieuw

Het was ooit zo eenvoudig;

Adem in Adem Uit

Maar aan de voet van deze berg

Ik zie alleen wolken

Ik voel me niet gefocust

Of op zijn minst verhinderd

Zoals dit vreemde weerpatroon

In mij vat vat

Elke moedige stap vooruit

Ik loop drie stappen achter

Het is geest boven materie —

Kwestie boven verstand

Langzaam

Dan allemaal tegelijk

Een enkele losse draad

En het wordt allemaal ongedaan gemaakt

Waar licht is

Er verschijnt een schaduw

De oorzaak en gevolg

Wanneer het leven tussenbeide komt

Dezelfde regel is van toepassing

Tot goedheid en verdriet;

Voor in ons grote verdriet

We leren wat vreugde betekent

Ik wil niet vechten

Ik wil er niet tegen vechten

Maar ik zal leren vechten

Ik zal leren vechten

'Tot deze slinger evenwicht vindt'

Langzaam

Dan allemaal tegelijk

De donkere wolken vertrekken

En de schade is aangericht

Dus excuseer het stof

Terwijl dit allemaal tot rust komt

Met een gebroken hart

Transformatie begint