Atlas: Smell - Sleeping At Last

Is this the part where the brain scans show

where memories reside?

some abiguous shape in me suddenly producing light

Triggered like a tripwire

Every time I breathe it in

Isn’t it strange that a lilac tree is what

unlocks where Ive been?

like a time machine rebuilds the past,

our memories return

Like remembering the ashes

before we burn

It is the friction that lights the match

Desperate attempts that make it last

So hold my breathe for as long as I can

Before long, the wind swells in

started a fight I could never win

but I will hold on as long as I can

It finishes against my will

The light goes out, my heart goes still

and just like that, i believe in ghosts.

Time and space are at my back

Performing disappearing acts

Now I can escape the smell of smoke

The research says that the only way

to keep memories intact

Is to lock them away and close the doors

to countless years that past

I guess that explains why the strangest things

can conjure up the past

and forgotten time will find its long way back

As thin as air

As light as snow

Some combination of the unkown

It doesn’t matter, I just know I need more

Cause I feel like I’ve been sleeping through the better part of this

Laying dormant through an endless winter

that doesn’t even exist

It’s gravity in an hourglass

responsible for the avalanche

and the loudest silence that I’ve ever heard

Memory clear as a bell

A story I will try to tell

Maybe this time without words

Is dit het deel waar de hersenscans laten zien?

waar herinneringen verblijven?

een of andere onduidelijke vorm in mij die plotseling licht produceert

Getriggerd als een struikeldraad

Elke keer als ik het inadem

Is het niet vreemd dat een seringenboom wat is?

ontgrendelt waar ik ben geweest?

zoals een tijdmachine het verleden herbouwt,

onze herinneringen komen terug

Zoals het herinneren van de as

voordat we branden

Het is de wrijving die de lucifer doet branden

Wanhopige pogingen om het te laten duren

Dus houd mijn adem in zolang ik kan

Het duurt niet lang of de wind zwelt aan

begon een gevecht dat ik nooit zou kunnen winnen

maar ik zal volhouden zolang ik kan

Het eindigt tegen mijn wil

Het licht gaat uit, mijn hart gaat stil

en zomaar, ik geloof in geesten.

Tijd en ruimte staan ​​achter mij

Verdwijnende acts uitvoeren

Nu kan ik ontsnappen aan de geur van rook

Het onderzoek zegt dat de enige manier

om herinneringen intact te houden

Is om ze op te sluiten en de deuren te sluiten

tot ontelbare jaren in het verleden

Dat verklaart denk ik waarom de vreemdste dingen

kan het verleden oproepen

en vergeten tijd zal zijn lange weg terug vinden

Zo dun als lucht

Zo licht als sneeuw

Een combinatie van het onbekende

Het maakt niet uit, ik weet alleen dat ik meer nodig heb

Omdat ik het gevoel heb dat ik het grootste deel hiervan heb doorgeslapen

Slapen tijdens een eindeloze winter

dat bestaat niet eens

Het is de zwaartekracht in een zandloper

verantwoordelijk voor de lawine

en de luidste stilte die ik ooit heb gehoord

Geheugen zo helder als een bel

Een verhaal dat ik zal proberen te vertellen

Misschien deze keer zonder woorden