Atlas: Four - Sleeping At Last

I’m turning out the lights

To remember how to see

Until a renaissance takes place

And resuscitates the color of paint and divinity

As if God hid the building blocks

Of every beautiful thing

In this game of hide and seek

I can’t help but think that ordinary has swallowed the key

Bodies fashioned out of dirt and dust

For a moment we get to be glorious

Ice sculptures adorned in light

Sand castles built tall in between the tides

Maybe I’m hiding behind metaphor

Maybe my heart needs to break to be sure

One day I’ll wear it all on my sleeve

The insignificant with the sacred unique

But I’ve fallen in love with a ghost

And I lost my balance when I needed it most

And this blurry photograph is proof

Of what I’m not sure but it feels like truth

I’m stuck swimming in shadows down here

It’s been forever since I came up for air

Flashlight in hand determined to find

Authenticity only poetry could even begin to try to describe

Bodies fashioned out of dirt and dust

For a moment we get to be glorious

Get to be glorious

Get to be glorious

What if we already are

Who we’ve been dying to become

In certain light I can plainly see

A reflection of magnificence

Hidden in you

Maybe even in me

Ik doe de lichten uit

Om te onthouden hoe u moet zien

Tot er een renaissance plaatsvindt

En herleeft de kleur van verf en goddelijkheid

Alsof God de bouwstenen heeft verborgen

Van elk mooi ding

In dit verstoppertje-spel

Ik kan het niet helpen, maar denk dat gewone de sleutel heeft ingeslikt

Lichamen gemaakt van vuil en stof

Even mogen we glorieus zijn

IJssculpturen versierd met licht

Zandkastelen hoog tussen de getijden gebouwd

Misschien verschuil ik me achter een metafoor

Misschien moet mijn hart breken om zeker te zijn

Op een dag zal ik het allemaal op mijn mouw dragen

Het onbeduidende met het heilige unieke

Maar ik ben verliefd geworden op een geest

En ik verloor mijn saldo toen ik het het hardst nodig had

En deze wazige foto is het bewijs

Waarvan ik niet zeker weet, maar het voelt als de waarheid

Ik zit hier beneden in de schaduw te zwemmen

Het is een eeuwigheid geleden dat ik voor de lucht kwam

Zaklamp in de hand vastbesloten om te vinden

Authenticiteit zou alleen poëzie kunnen proberen te beschrijven

Lichamen gemaakt van vuil en stof

Even mogen we glorieus zijn

Word glorieus

Word glorieus

Wat als we dat al zijn?

Wie we zo graag wilden worden?

Bij bepaald licht kan ik duidelijk zien

Een weerspiegeling van grootsheid

Verborgen in jou

Misschien zelfs in mij