Невозможный мой - Слава

Безмолвно темная, иду опять к тебе.

Сквозь сны и миражи, сквозь реки сомнений.

Глупа была тогда, те ослепленные года,

Когда в любовь играл, как с холодной куклой.

Но в сердце моем всегда ты со мной.

Не хочешь уйти, ранишь душу болью.

Прошу, отпусти!

Верни мне покой.

Нет больше сил, невозможный.

Припев:

Как только я усну, снова вижу образ твой.

Я в твоих руках, я опять с тобой.

Не в силах я забыть причиненную мне боль.

Как оставил ты меня, как ушел к другой.

С тобой идти в счастье и в горести.

В богатстве, в бедности — всегда вдвоем.

Скажи мне хоть сейчас — зачем меня просил,

Быть с тобой навеки вечные?

Но в сердце моем всегда ты со мной.

Не хочешь уйти, ранишь душу болью.

Прошу, отпусти!

Верни мне покой.

Нет больше сил, невозможный.

Припев:

Как только я усну, снова вижу образ твой.

Я в твоих руках, я опять с тобой.

Не в силах я забыть причиненную мне боль.

Как оставил ты меня, как ушел к другой.

Там, где музыка звучит в облаке застывших слов.

Ты мечты мои забрал и мою любовь.

Не могу тебя понять, не хочу тебя забыть.

Я готова все отдать, лишь с тобою…

Припев:

Как только я усну, снова вижу образ твой.

Я в твоих руках, я опять с тобой.

Не в силах я забыть причиненную мне боль.

Как оставил ты меня, как ушел к другой.

Как только я усну, снова вижу образ твой.

Я в твоих руках, я опять с тобой.

Не в силах я забыть причиненную мне боль.

Как оставил ты меня, как ушел к другой.

Stil donker, ik kom weer naar je toe.

Door dromen en luchtspiegelingen, door rivieren van twijfel.

Het was toen stom, die blinde jaren,

Als hij met liefde speelde, zoals met een koude pop.

Maar in mijn hart ben je altijd bij me.

Als je niet weg wilt, kwets je je ziel met pijn.

Laat alsjeblieft los!

Geef me vrede.

Geen kracht meer, onmogelijk.

Refrein:

Zodra ik in slaap val, zie ik je afbeelding weer.

Ik ben in jouw handen, ik ben weer bij jou.

Ik kan de pijn die me is aangedaan niet vergeten.

Hoe je me verliet, hoe je naar een ander ging.

Om met je mee te gaan in geluk en verdriet.

In rijkdom, in armoede - altijd samen.

Vertel me tenminste nu - waarom heb je me gevraagd,

Om voor altijd en altijd bij je te zijn?

Maar in mijn hart ben je altijd bij me.

Als je niet weg wilt, kwets je je ziel met pijn.

Laat alsjeblieft los!

Geef me vrede.

Geen kracht meer, onmogelijk.

Refrein:

Zodra ik in slaap val, zie ik je afbeelding weer.

Ik ben in jouw handen, ik ben weer bij jou.

Ik kan de pijn die me is aangedaan niet vergeten.

Hoe je me verliet, hoe je naar een ander ging.

Waar muziek klinkt in een wolk van bevroren woorden.

Je nam mijn dromen en mijn liefde.

Ik kan je niet begrijpen, ik wil je niet vergeten.

Ik ben bereid alles te geven, alleen met jou...

Refrein:

Zodra ik in slaap val, zie ik je afbeelding weer.

Ik ben in jouw handen, ik ben weer bij jou.

Ik kan de pijn die me is aangedaan niet vergeten.

Hoe je me verliet, hoe je naar een ander ging.

Zodra ik in slaap val, zie ik je afbeelding weer.

Ik ben in jouw handen, ik ben weer bij jou.

Ik kan de pijn die me is aangedaan niet vergeten.

Hoe je me verliet, hoe je naar een ander ging.