Гоголь - Скруджи

Слабые нервы, страшно, как и другим.

Пусть не был первым, переступил в другой мир.

Это моя холера, слаще, чем рафинад.

Я такой, как и ты, но ты это не видишь, тебе не понять.

Очередное искусство, очередной мусор.

Не грамотный автор, всюду мёртвые души.

Одержимый ответом, но напуганный в усмерть.

Ты смотришь, но слепо, а самое тайное — самое вкусное.

Как всё в этом мире странно…

Вокруг шёпот, дышишь жадно.

Слышу, вижу, очень страшно.

Перо пишет, что же дальше?

Самая тёмная ночь!

Самая тёмная ночь перед рассветом!

Всё, что писал — снова сжечь!

Всё, что писал — снова сжечь,

Оставив секретом.

Избегать незнакомцев, проводя ночь с костром.

Ему скрыть не страницу, скормить целый том!

Таинственный Карл, дорога - дом.

Не умалишенный, но этот демон за мной.

Очередной обморок, удушение от рук.

Царапаю мелом, магический круг.

Загадка погреблена, но оставила след.

Названный мистификатор - неисправимый Аскет

Как всё в этом мире странно…

Вокруг шёпот, дышишь жадно.

Слышу, вижу, очень страшно.

Перо пишет, что же дальше?

Самая тёмная ночь!

Самая тёмная ночь перед рассветом!

Всё, что писал — снова сжечь!

Всё, что писал — снова сжечь,

Оставив секретом.

Zwakke zenuwen, bang, net als anderen.

Zelfs als hij niet de eerste was, stak hij over naar een andere wereld.

Dit is mijn cholera, zoeter dan geraffineerde suiker.

Ik ben net als jij, maar je ziet het niet, je begrijpt het niet.

Nog een kunst, nog een rommel.

Geen competente auteur, overal dode zielen.

Geobsedeerd door het antwoord, maar doodsbang.

Je kijkt, maar blindelings, en het meest geheime is het lekkerste.

Alles in deze wereld is vreemd...

Rondom het gefluister adem je gretig.

Ik hoor, ik zie, het is heel eng.

Pen schrijft, wat nu?

De donkerste nacht!

De donkerste nacht voor zonsopgang!

Alles wat hij schreef - brand opnieuw!

Alles wat hij schreef - brand opnieuw,

Het geheim laten.

Vermijd vreemden door de nacht door te brengen bij een kampvuur.

Hij verbergt geen pagina, voedt een heel boekdeel!

Mysterieuze Karl, de weg is een huis.

Niet gek, maar deze demon staat achter me.

Nog een flauwvallen, wurging door de handen.

Krabben met krijt, magische cirkel.

Het raadsel is begraven, maar heeft een teken achtergelaten.

Benoemde hoaxer - onverbeterlijke asceet

Alles in deze wereld is vreemd...

Rondom het gefluister adem je gretig.

Ik hoor, ik zie, het is heel eng.

Pen schrijft, wat nu?

De donkerste nacht!

De donkerste nacht voor zonsopgang!

Alles wat hij schreef - brand opnieuw!

Alles wat hij schreef - brand opnieuw,

Het geheim laten.