Bitter - Sirona

Bitter days come to play

Here to throw your spite and bitter ways in your face

Snuffing out the thought of better days

In some way this will all come back to haunt you

It will always find you

It always knows where I run

So i’ll seek it out instead

To lay waste to myself

Neck deep in what I’ve bled

It seems like ages since it was okay to believe it

Now the tides are changing colors

Just leave it

Alone

It’s not worth coming back to this fragile home

Can’t tell if I’m breathing

I always end up in the place that made me feel so low

Letting go

Of all the things that felt so overwhelming

I’ve made up my mind this time

I got this song in my head

And i’ll keep singing bout better days

In hopes to break away

From the mess I’ve made

I’ve been feeling

Separated from myself

No matter where I turn temptation will follow

So I separate myself

From second guessing

All of my being

How can something seem so simple

But when I try to fight it feels so far away

Keep telling myself that it’ll be okay

But in the back of my head I’ll find myself here again

Tired of looking back

Judging mistakes I’ve made that I know won’t fade away

My thoughts are like torture

I got no where to hide

From this new pain that I’ve found

That’s left me broken inside

Over stepping my bounds

Searching for room to breathe

Bound to be hopeless with no opportunity to leave

Letting go

Of all the things that felt so overwhelming

I’ve made up my mind this time

I got this song in my head

And i’ll keep singing bout better days

In hopes to break away

From the mess I’ve made

Beaten apart by stones

I’ve thrown myself

Broken now

I’ve burnt my own bridges

I’ll reap what I sow

Am I crazy

Or just fucking scared

Overwhelming myself by reliving my sins

Bittere dagen komen om te spelen

Hier om je wrok en bittere manieren in je gezicht te gooien

De gedachte aan betere dagen de wereld uit helpen

Op de een of andere manier komt dit allemaal terug om je te achtervolgen

Het zal je altijd vinden

Het weet altijd waar ik ren

Dus ik zoek het in plaats daarvan op

Om mezelf te verwoesten

Nek diep in wat ik heb gebloed

Het lijkt eeuwen geleden dat het oké was om het te geloven

Nu veranderen de getijden van kleur

Laat maar

Alleen

Het is het niet waard om terug te komen naar dit kwetsbare huis

Ik weet niet of ik adem

Ik beland altijd op de plek waar ik me zo laag voelde

Loslaten

Van alle dingen die zo overweldigend aanvoelden

Ik heb deze keer een besluit genomen

Ik heb dit nummer in mijn hoofd

En ik zal blijven zingen over betere dagen

In de hoop te ontsnappen

Van de puinhoop die ik heb gemaakt

ik heb gevoeld

Gescheiden van mezelf

Waar ik ook heen ga, de verleiding zal volgen

Dus ik scheid mezelf af

Van tweede gissen

Heel mijn wezen

Hoe kan iets zo eenvoudig lijken?

Maar als ik probeer te vechten, voelt het zo ver weg

Blijf mezelf vertellen dat het goed komt

Maar in mijn achterhoofd vind ik mezelf hier weer

Moe van het terugkijken

Fouten beoordelen die ik heb gemaakt waarvan ik weet dat ze niet zullen verdwijnen

Mijn gedachten zijn als marteling

Ik kan me niet verbergen

Van deze nieuwe pijn die ik heb gevonden

Dat heeft me van binnen gebroken

Over mijn grenzen gaan

Op zoek naar ruimte om te ademen

Gebonden om hopeloos te zijn zonder kans om te vertrekken

Loslaten

Van alle dingen die zo overweldigend aanvoelden

Ik heb deze keer een besluit genomen

Ik heb dit nummer in mijn hoofd

En ik zal blijven zingen over betere dagen

In de hoop te ontsnappen

Van de puinhoop die ik heb gemaakt

Verscheurd door stenen

Ik heb mezelf gegooid

Nu kapot

Ik heb mijn eigen bruggen verbrand

Ik zal oogsten wat ik zaai

Ben ik gek

Of gewoon verdomd bang

Mezelf overweldigen door mijn zonden opnieuw te beleven