Con Mến - SINO

Ngày bên nhau con đường xưa bước đi chung đôi

Bến sông chiều mình hẹn nhau từng chiều đón đưa

Lời yêu thương không thành câu chưa nói nên câu nên đành thôi

Nào ngờ đâu vội xa nhau em xa tình tôi

Ngày em đi mưa buồn rơi ướt hoen đôi mi

Bến sông chiều chẳng còn ai mình tôi bước đi

Giờ tiếng yêu thương chưa kịp trao nỡ sao vội xa

Lòng buồn mênh mang Mến xa xôi riêng tôi lẻ lo

Nhiều năm rồi xa quê…ko thấy mến tôi về

Lên Sài Gòn tráng lệ…mến đâu còn nhớ quê

Mến quên bông điên điển… ai hay bẻ tặng mình

Dù bao năm trôi qua… cũng vậy …anh vẫn luôn mang trọn tình

Mến còn nhớ ko em… cây cầu tre lắc lẻo

Ngày thơ …mình thường ra đây.chơi xìm búa bao kéo

Biết bao lần anh chọc em dỗi…nói ko chơi với anh nữa

Anh hái tặng nhành bông điên điển…vì sợ em giận dây dưa

Mến ơi…cuộc sống em ra sau

Có niềm vui… hay chật vật…nơi thành phố nhiều màu

Đi đên nay đã lâu như vậy… sao ko liên lạc cho nhau

Ở xóm mình… anh và bà con… luôn trông …em về biết bao

Hay là tại thôn mình nghèo…mến ko về đây nữa

Hay là tại chân chạm bùn…mỏi khi trời đổ mưa

Nghe tiếng lòng mình thở dài…mang tâm tư chất chứa

Chắc có lẽ nơi thành phố lớn…đã khiến mến quên chuyện xưa

Lòng hóa cô liêu trong đêm buồn thiu

Nhạc sầu vang trong đêm quạnh hiu

Đàn ai oán tiếng tiêu sầu buông lả lơi

Phút chia ly em quay vội đi

Ướt đôi mi anh mong chờ chi

Lòng ray rứt nhói đau khi ân tình xa

Nhớ dáng ai từng chiều trên bến nước xưa

Hình bóng khắc sâu trong lòng anh mãi

Sẽ mãi luôn là người trong tâm trí anh

Dù đã mãi xa rồi chẳng còn chi nữa

Sáng nay nghe chú Tư nói con Mến về nhà

Cuối cùng… mến… cũng về bao năm tháng bôn ba

Tui mừng rở… chạy đi gặp mến.mến nay thay đổi nhiều quá

Ko còn là 1 cô gái quê…chúc nửa tui nhìn hỏng ra

Mến ơi…em về đây nhưng lòng ở phố thị

Hai đứa ngồi lặng im… chẵng bit nói điều gì

Anh nghỉ về bờ sông cùng em hái bông điên điển

Còn lòng em luôn nghỉ sài gòn…sau những ngày xa biền biệt

Bây giờ mình tương phùng… nhưng ko còn nhìn về nhau

Em kể cho anh nghe… về 1 người bạn trai giàu

Hai người sẽ đám cưới…vào tháng giêng của năm sau

Lúc này anh củng như chết lặng…trong lòng trăm ngàn nổi đau

Lục bình ơi bây giờ.mến đã thương ai rồi

Tui buồn cho đời mình… có căn trồi lá thôi

Tui chúc mến…hạnh phúc…với những gì mến trọn

Vùng quê nghèo từ nay khép lại…câu chuyện tình chưa tròn

De dag dat we samen waren, liepen we samen de oude weg

In de middag ontmoeten we elkaar in de middag om op te halen en af ​​te zetten

Woorden van liefde kunnen niet worden gezegd, dus moeten ze stoppen

Ik had nooit verwacht weg van elkaar te zijn, weg van jou, weg van mijn liefde

De dag dat ik ging, viel de trieste regen op mijn ogen

Er is 's middags niemand meer aan de rivieroever, ik loop gewoon

Nu is het geluid van liefde niet gegeven, waarom zou je je haasten

Mijn hart is vol verdriet, mijn liefde is ver weg, ik ben alleen

Het is vele jaren geleden dat ik weg ben geweest uit mijn geboorteplaats ... ik mag me niet meer

Naar het magnifieke Saigon gaan... hoe erg je je geboorteplaats ook mist

Ik vergeet graag de gekke bloem... wie heeft hem voor mij

Het maakt niet uit hoeveel jaren er zijn verstreken ... hetzelfde ... je bent altijd vol liefde

Weet je het nog… de bamboebrug trilt

Toen ik een kind was... kwam ik hier vaak om poker en schaar te spelen

Hoe vaak heb je me nukkig gemaakt... zeg nee speel met me

Ik heb een bos gekke bloemen geplukt... uit angst voor je boze inmenging

Schat... het leven is zo

Veel plezier... of strijd... in een stad met veel kleuren

Het is zo lang geleden... waarom nemen we geen contact met elkaar op?

In mijn buurt… ik en mijn familie… zorg altijd voor… hoeveel je terugkomt

Of is mijn dorp arm... kom hier niet meer terug

Of komt het omdat de voeten de modder raken…moe als het regent

Hoor het geluid van mijn hart dat zucht ... met een geest vol

Misschien in de grote stad... doet me het verleden vergeten

Eenzaamheid in de donkere nacht

Melancholische muziek in de eenzame nacht

Degenen die een hekel hebben aan de stem van verdriet en lethargie

Op het moment van afscheid gaan ze snel om

Maak je ogen nat, waar wacht je nog op?

Hartzeer doet pijn als liefde ver weg is

Onthoud wie elke middag op de oude kade

Het beeld staat voor altijd in mijn hart gegrift

Zal altijd in je gedachten zijn

Ook al is het lang geleden, er is niets meer van over

Vanmorgen hoorde ik oom Tu zeggen dat mijn zoon naar huis komt

Eindelijk ... schat ... kom terug voor vele jaren en maanden

Ik ben zo blij ... ren om mijn liefde te ontmoeten. Liefde is veel veranderd

Ik ben niet langer een plattelandsmeisje... wens me een slechte blik

Schat...ik ben hier, maar mijn hart ligt in de stad

De twee zaten zwijgend... en zeiden niets

Ik rustte op de rivieroever met jou om wilde bloemen te plukken

Wat betreft mijn hart, altijd rustend in Saigon... na dagen weg te zijn geweest

Nu zijn we compatibel… maar we kijken niet meer naar elkaar

Ik vertel je... over een rijke vriend

Jullie twee gaan trouwen... in januari volgend jaar

Op dat moment was hij ook stomverbaasd ... in zijn hart honderdduizend pijn

Luc hyacint nu al van iemand houden

Ik ben bedroefd voor mijn leven... neem gewoon een blad uit

Ik wens je...geluk...met alles waar je van houdt

Het arme platteland is nu gesloten... het liefdesverhaal is niet compleet