Built Then Burnt [Hurrah! Hurrah!] - Silver Mt. Zion

Dear brothers and sisters

dear enemies and friends

Why are we all so alone here

All we need is a little more hope, a little more joy

All we need is a little more light, a little less weight, a little more freedom.

If we were an army, and if we believed that we were an army

And we believed that everyone was scared like little lost children in their

grown up clothes and poses

So we ended up alone here floating through long wasted days, or great

tribulations.

While everything felt wrong

Good words, strong words, words that could’ve moved mountains

Words that no one ever said

We were all waiting to hear those words and no one ever said them

And the tactics never hatched

And the plans were never mapped

And we all learned not to believe

And strange lonesome monsters loafed through the hills wondering why

And it is best to never ever ever ever ever ever ever ever ever ever wonder why

So tangle — oh tangle us up in bright red ribbons!

Let’s have a parade

It’s been so long since we had a parade, so let’s have a parade!

Let’s invite all our friends

And all our friends' friends!

Let’s promenade down the boulevards with terrific pride and light in our eyes

Twelve feet tall and staggering

Sick with joy with the angels there and light in our eyes

Brothers and sisters, hope still waits in the wings like a bitter spinster

Impatient, lonely and shivering, waiting to build her glorious fires

It’s because of our plans man;

our beautiful ridiculous plans

Let’s launch them like careening jetplanes

Let’s crash all our planes in the river

Let’s build strange and radiant machines at this jericho waiting to fall

Beste broeders en zusters

beste vijanden en vrienden

Waarom zijn we hier allemaal zo alleen?

Alles wat we nodig hebben is een beetje meer hoop, een beetje meer vreugde

Alles wat we nodig hebben is een beetje meer licht, een beetje minder gewicht, een beetje meer vrijheid.

Als we een leger waren, en als we geloofden dat we een leger waren

En we geloofden dat iedereen bang was als kleine verdwaalde kinderen in hun

volwassen kleding en poses

Dus eindigden we hier alleen, zwevend door lange verspilde dagen, of geweldig

beproevingen.

Terwijl alles verkeerd voelde

Goede woorden, sterke woorden, woorden die bergen hadden kunnen verzetten

Woorden die niemand ooit heeft gezegd

We zaten allemaal te wachten om die woorden te horen en niemand heeft ze ooit gezegd

En de tactiek is nooit uitgekomen

En de plannen werden nooit in kaart gebracht

En we hebben allemaal geleerd om niet te geloven

En vreemde eenzame monsters slenterden door de heuvels en vroegen zich af waarom

En het is het beste om je nooit, nooit, nooit, nooit, nooit, nooit, nooit, af te vragen waarom

Dus wirwar — oh, wirwar ons in felrode linten!

Laten we een parade houden

Het is zo lang geleden dat we een parade hadden, dus laten we een parade houden!

Laten we al onze vrienden uitnodigen

En de vrienden van al onze vrienden!

Laten we over de boulevards wandelen met geweldige trots en licht in onze ogen

Twaalf voet lang en duizelingwekkend

Ziek van vreugde met de engelen daar en licht in onze ogen

Broeders en zusters, de hoop wacht nog steeds in de coulissen als een bittere oude vrijster

Ongeduldig, eenzaam en bibberend, wachtend om haar glorieuze vuren te bouwen

Het komt door onze plannen man;

onze mooie belachelijke plannen

Laten we ze lanceren als vliegende straalvliegtuigen

Laten we al onze vliegtuigen neerstorten in de rivier

Laten we vreemde en stralende machines bouwen in deze jericho die wacht om te vallen