II) Gladiator (Trilogy) - Silent Force

Circus Maximus

Was a time, in a land, at a place faraway

In a place we know as Rome

Many years, torn away, fades the distant memory

Try to think, what was life, when you knew one thing

That was please your king or die

Was a way, as a slave that you could become free

Masses will bet on his name

Women lust after his fame

The gladiators face is masked by pain

His wife and child will be slain

Promises someday he’ll take revenge

Against the one who’s to blame

The one who’s to blame

Was a time, that he led, many men through the mud

All in honor of thier king

Counts the days, till he’s done, where he wants to go is home

Then he’s called to the tent, where he finds he is dead

That was murdered by his son

In his grief, then he turns and announces he is free

There is a price on his head

He then escapes with tears shed

The gladiators face is ripped by pain

His wife and child have been slain

Vows that someday he will take revenge

Against the one who’s to blame

The ones who’s to blame

We will live if we work as one

He must stay alive to meet them

The gladiators face is ripped by pain

He is well on his way

Falls beside the one, he has revenged

Strength and honor, no shame

Honor, No shame

Circus Maximus

Was een tijd, in een land, op een plek ver weg

In een plaats die we kennen als Rome

Vele jaren, weggerukt, vervaagt de verre herinnering

Probeer te denken, wat was het leven, toen je één ding wist?

Dat was alstublieft uw koning of sterf

Was een manier om als slaaf vrij te worden

Massa's wedden op zijn naam

Vrouwen verlangen naar zijn roem

Het gezicht van de gladiatoren wordt gemaskeerd door pijn

Zijn vrouw en kind zullen worden gedood

Belooft dat hij ooit wraak zal nemen

Tegen de schuldige

Degene die de schuldige is

Was een tijd dat hij veel mannen door de modder leidde

Allemaal ter ere van hun koning

Telt de dagen tot hij klaar is, waar hij heen wil is thuis

Dan wordt hij naar de tent geroepen, waar hij vindt dat hij dood is

Die is vermoord door zijn zoon

In zijn verdriet draait hij zich om en kondigt aan dat hij vrij is

Er staat een prijs op zijn hoofd

Hij ontsnapt dan met tranen

Het gezicht van de gladiatoren is verscheurd door de pijn

Zijn vrouw en kind zijn vermoord

Geloften dat hij op een dag wraak zal nemen

Tegen de schuldige

Degenen die de schuld hebben

We zullen leven als we als één werken

Hij moet in leven blijven om ze te ontmoeten

Het gezicht van de gladiatoren is verscheurd door de pijn

Hij is goed op weg

Valt naast de ene, hij heeft wraak genomen

Kracht en eer, geen schande

Eer, geen schande