Московскому мальчику - Шура Кузнецова

Я росла у моря.

Ритм сердца мой бьется в прибой.

Да, тут любой чем-то болен,

Да, я могла бы быть рядом с тобой.

Быть водой твоим лодкам.

Быть как четверть без троек.

Как рой насекомых над светлой твоей головой:

Когда летом, в полях, где-то пляшешь нагой.

Но, ты — другой.

Но, ты — другой.

Припев:

А я росла возле моря, одной среди тысячи птиц.

И мне, ты слышишь, так больно,

Тебя, тебя не любить.

Ты все читаешь по лицам, тебе не годится

Мое простое признание в любви.

Ты снова хвалишь столицу и ловишь синицу,

Прощай, мол, прощай, мол, прощай, мои журавли.

Припев:

А я росла возле моря, одной среди тысячи птиц.

И мне, ты слышишь, так больно,

Тебя, тебя не любить.

Тебя не любить, тебя не любить.

Тебя не любить, тебя не любить.

Ik ben opgegroeid aan zee.

Het ritme van mijn hart klopt in de branding.

Ja, iedereen hier is ergens ziek van,

Ja, ik zou aan je zijde kunnen staan.

Om water te zijn voor uw boten.

Wees als een kwart zonder drieling.

Als een zwerm insecten boven je heldere hoofd:

Als je in de zomer in de velden ergens naakt danst.

Maar jij bent anders.

Maar jij bent anders.

Refrein:

En ik groeide op in de buurt van de zee, alleen tussen duizend vogels.

En ik, je hoort, het doet zoveel pijn,

Jij, niet om van je te houden.

Je leest alles door gezichten, het is niet goed voor je

Mijn simpele liefdesverklaring.

Je prijst opnieuw de hoofdstad en vangt een mees,

Vaarwel, zeggen ze, vaarwel, ze zeggen, vaarwel, mijn kraanvogels.

Refrein:

En ik groeide op in de buurt van de zee, alleen tussen duizend vogels.

En ik, je hoort, het doet zoveel pijn,

Jij, niet om van je te houden.

Hou niet van je, hou niet van je.

Hou niet van je, hou niet van je.