Без ответа - Штора

В этой мрачной глуши, где не слышно и шороха —

Глубоко не дыши, в воздухе запах пороха.

За чертою черта, не видать конца-края.

Здесь свобода не та, здесь дорога другая.

Спущены псы цепные, да голодные, злые.

Встретят их вскоре наши штыки стальные.

Назад хода нет, здесь билет в один конец.

Спиною к спине, брат с братом, сын и отец.

Нам нельзя отдавать любимый край, родную землю.

До победы стоять, а в победу все верят.

Правда на нашей стороне, а кто с вами нам ясно.

Вы — на чёрном коне, мы — на огненно-красном.

Припев:

Была незаметно потеряна где-то,

Она без ответа развеяна ветром.

Под небом победы героем воспета;

Земля — победитель восстанет из пепла!

Мне бы рыдала шепотом, как-то по-своему, громко.

Нас разбросало что-то по разные стороны фронта.

Сильных и слабых скомкало в кашу и злых и добрых.

Сколько нас на бой кости пойманы пошли на гору.

Кто там контрактами сыпет, словно на волю солью?

Чищу контакты в телефоне со скорбью, мне больно.

Но мне на пользу банки собственной кровью наполнить.

А тем, кто бой разжёг — вернется всё с большой любовью.

Враг огибает дугой, мать не пускает слезой из дома.

Пускай умирает другой, а ты — не герой, да что за настрой, ма?

На душе не легко, неужели никто?

Сто за упокой.

Стой, стой, стой, — там тоже брат же мой, с другой — он твой.

А ты — война, мне снилась, вот и меня коснулась.

Прибудет с нами сила — развеет ярость, дурость.

Эта земля проснулась, играет скулами.

Устало нянчится с сыновьями бездомными.

Что будем умирать защищая дом, от тех же с кем живем, с кем дороги мерили.

Что будем умирать защищая дом, а там, за Днепром, теперь мосты потеряны.

Припев:

Была незаметно потеряна где-то,

Она без ответа развеяна ветром.

Под небом победы героем воспета;

Земля — победитель восстанет из пепла!

In deze sombere wildernis, waar zelfs geen geritsel wordt gehoord -

Adem niet diep, de geur van buskruit hangt in de lucht.

Voorbij de lijn van de lijn, is er geen einde in zicht.

Hier is vrijheid niet hetzelfde, hier is de weg anders.

Geketende honden worden in de steek gelaten, ja, hongerig, boos.

Onze stalen bajonetten zullen ze spoedig ontmoeten.

Er is geen weg meer terug, dit is een enkele reis.

Rug aan rug, broer met broer, zoon en vader.

We kunnen ons geliefde land, ons geboorteland, niet weggeven.

Staan tot de overwinning, en iedereen gelooft in de overwinning.

De waarheid staat aan onze kant, en wie bij u is, is ons duidelijk.

Jij zit op een zwart paard, wij op een vurig rood paard.

Refrein:

Was ergens onmerkbaar verloren,

Zonder antwoord wordt ze door de wind verstrooid.

Onder de hemel van de overwinning wordt de held gezongen;

Aarde - de winnaar zal uit de as herrijzen!

Ik zou fluisterend snikken, op de een of andere manier op mijn eigen manier, luid.

We werden verspreid door iets aan verschillende kanten van het front.

De sterken en de zwakken waren ineengekrompen, zowel de slechte als de goede.

Hoevelen van ons werden gevangen in de strijd om de botten en gingen de berg op.

Wie giet daar contracten, als naar believen met zout?

Ik maak contacten op mijn telefoon schoon met verdriet, het doet me pijn.

Maar het is in mijn voordeel om de potten met mijn eigen bloed te vullen.

En voor degenen die het gevecht hebben aangestoken, zal alles met grote liefde terugkeren.

De vijand gaat in een boog rond, de moeder laat geen traan het huis uit.

Laat een ander sterven, en je bent geen held, maar wat is de stemming, ma?

Het is niet gemakkelijk voor de ziel, is het echt niemand?

Honderd voor vrede.

Stop, stop, stop - mijn broer is er ook, aan de andere kant - hij is van jou.

En jij bent de oorlog, droomde ik, dus het raakte me.

Kracht zal met ons meegaan - het zal woede, domheid verdrijven.

Deze aarde is wakker geworden, spelend met haar jukbeenderen.

Moe oppassen op de dakloze zonen.

Dat we zullen sterven terwijl we het huis beschermen, van degenen met wie we leven, met wie we de wegen hebben gemeten.

Dat we zullen sterven terwijl we het huis verdedigen, en daar, voorbij de Dnjepr, zijn nu de bruggen verloren.

Refrein:

Was ergens onmerkbaar verloren,

Zonder antwoord wordt ze door de wind verstrooid.

Onder de hemel van de overwinning wordt de held gezongen;

Aarde - de winnaar zal uit de as herrijzen!