Cruel Angels Thesis (English Language Cover) - Shibuya Sunrise

Like an angel who has forsaken sympathy

Rise up, young boy, and make yourself a legend!

Blue skies and beckoning winds…

Are trying to open the door of your heart

But you’re gazing at me as if you cannot see;

You just stand there, smiling vacantly

Your eyes hold such innocence;

You’re blind to the fate that will soon come to pass

But it’s summoning you with a touch like a sigh;

You seek it without knowing why

But, someday, I know that you will be awakened…

And your eyes will finally see

These wings on your back are just waiting to guide you;

The future will soon set you free!

This cruel thesis, a spiteful angel’s litany

Will soon soar from the window of your destiny

White-hot pathos, a desecrated symphony;

Stay true to this and don’t betray your memory!

Come now, reach out — you must embrace reality!

Rise up, young boy, and make yourself a legend!

You’ve slept for ever-so-long…

Embraced in affection and cradled with care

But with morning’s approach comes an echoing cry;

It tells you to wave your dreams goodbye

And the moon is shining above;

It wishes to show just how fragile you are

You’re so frail and slight in its silvery light;

Our fate is not one we can fight

But, someday, I hope that we’ll be reunited…

If that is what’s destined to be

Perhaps we’ll discover that elusive Bible

And then we will finally be free!

This cruel thesis, a spiteful angel’s mockery

Will bring with it the sorrow of futility

Hold on tightly and do not lose vitality;

You must wake up, for now the dream is history!

Come now, reach out — you must embrace humanity!

Rise up, young boy, and make yourself a legend!

Love is the thread of the story that’s woven…

Of future and present and past

I may not ever ascend to the heavens

But I know my love will still last!

This cruel thesis, a spiteful angel’s litany

Will soon soar from the window of your destiny

White-hot pathos, a desecrated symphony;

Stay true to this and don’t betray your memory!

Come now, reach out — you must embrace reality!

Rise up, young boy, and make yourself a legend!

Als een engel die sympathie heeft opgegeven

Sta op, jongen, en maak van jezelf een legende!

Blauwe luchten en wenkende winden...

Proberen de deur van je hart te openen

Maar je staart naar me alsof je niet kunt zien;

Je staat daar maar, afwezig glimlachend

Je ogen houden zo'n onschuld vast;

Je bent blind voor het lot dat binnenkort zal geschieden

Maar het roept je op met een aanraking als een zucht;

Je zoekt het zonder te weten waarom

Maar op een dag weet ik dat je wakker zult worden...

En je ogen zullen eindelijk zien

Deze vleugels op je rug wachten erop om je te begeleiden;

De toekomst zal je snel bevrijden!

Deze wrede stelling, de litanie van een hatelijke engel

Zal snel uit het raam van je lot stijgen

Witgloeiend pathos, een ontheiligde symfonie;

Blijf hier trouw aan en verraad je geheugen niet!

Kom nu, reik uit - je moet de realiteit omarmen!

Sta op, jongen, en maak van jezelf een legende!

Je hebt zo lang geslapen...

Omarmd in genegenheid en met zorg gewiegd

Maar met de nadering van de ochtend komt een echoënde kreet;

Het vertelt je dat je je dromen vaarwel moet zeggen

En de maan schijnt hierboven;

Het wil laten zien hoe kwetsbaar je bent

Je bent zo broos en tenger in zijn zilveren licht;

Ons lot is niet iets waar we tegen kunnen vechten

Maar ooit hoop ik dat we herenigd zullen worden...

Als dat is wat voorbestemd is,

Misschien ontdekken we die ongrijpbare Bijbel

En dan zijn we eindelijk vrij!

Deze wrede stelling, een hatelijke bespotting van de engel

Zal het verdriet van de nutteloosheid met zich meebrengen

Houd je stevig vast en verlies geen vitaliteit;

Je moet wakker worden, want nu is de droom geschiedenis!

Kom nu, reik uit - je moet de mensheid omarmen!

Sta op, jongen, en maak van jezelf een legende!

Liefde is de draad van het verhaal dat is geweven...

Van toekomst en heden en verleden

Ik zal misschien nooit opstijgen naar de hemel

Maar ik weet dat mijn liefde nog lang zal duren!

Deze wrede stelling, de litanie van een hatelijke engel

Zal snel uit het raam van je lot stijgen

Witgloeiend pathos, een ontheiligde symfonie;

Blijf hier trouw aan en verraad je geheugen niet!

Kom nu, reik uit - je moet de realiteit omarmen!

Sta op, jongen, en maak van jezelf een legende!