Cold Black Heart - Shawn Mullins

I once had a true love, her name was Maggie Brown

Her eyes they were the color of the sun burning down

And she had hair that smelled like jasmine, I loved her from the start

How was I to know she’d have a cold black heart

Well Maggie was my true love, the only kiss I knew

I’d meet her at the oak tree in the cool evening dew

Where we would walk beside the levee our fingers intertwined

While the crimson moon gazed through the needles of the pines

We’d lay beside each other, staring at the sky

Listenin' to the whistlin' of the train blowin' by

As it was on it’s way to Macon The town where I was born

We’d make love in the darkness, 'til the hours of the morn

Waterfalls and rainbows, sweet salvation sin

As I lay there sleeping against her golden skin

My friends now gather around and listen close

The story takes a turn I wasn’t fair young Maggie’s only lover I did learn

I went down by the oak tree lookin' for my lass

And walked east towards the levee with the sunset in my past

And then I ran through briars and brambles, until I finally found

My Maggie and her true love there lyin' on the ground

My eyes they filled with fire, they didn’t see me there

I watched as she made love to him, caressed him with her hair

I don’t remember how it happened I guess I just saw red

I drew my pistol from my belt and shot them graveyard dead

I once loved a maiden her name was Maggie Brown

But now I’m riding on a boxcar back to Macon town

The setting sun will never let me forget what deed I have done

Until the day they hunt me down

I’m livin' on the run

Ik had ooit een ware liefde, haar naam was Maggie Brown

Haar ogen hadden de kleur van de brandende zon

En ze had haar dat naar jasmijn rook, ik hield van haar vanaf het begin

Hoe kon ik weten dat ze een koud zwart hart zou hebben?

Nou Maggie was mijn ware liefde, de enige kus die ik kende

Ik zou haar ontmoeten bij de eik in de koele avonddauw

Waar we naast de dijk zouden lopen, raakten onze vingers in elkaar verstrengeld

Terwijl de karmozijnrode maan door de naalden van de dennen staarde

We lagen naast elkaar, starend naar de lucht

Luister naar het gefluit van de trein die voorbij waait

Zoals het was op weg naar Macon De stad waar ik ben geboren

We bedrijven de liefde in de duisternis, tot in de vroege uurtjes

Watervallen en regenbogen, zoete redding zonde

Terwijl ik daar lag te slapen tegen haar gouden huid

Mijn vrienden verzamelen zich nu om zich heen en luisteren aandachtig

Het verhaal neemt een wending. Ik was niet eerlijk, de enige minnaar van de jonge Maggie die ik wel heb geleerd

Ik ging langs de eik op zoek naar mijn meisje

En liep naar het oosten richting de dijk met de zonsondergang in mijn verleden

En toen rende ik door doornstruiken en braamstruiken, totdat ik eindelijk vond

Mijn Maggie en haar ware liefde liggen daar op de grond

Mijn ogen vulden zich met vuur, ze zagen me daar niet

Ik zag hoe ze met hem vrijde, hem streelde met haar haar

Ik weet niet meer hoe het gebeurde, ik denk dat ik net rood zag

Ik trok mijn pistool van mijn riem en schoot ze op het kerkhof dood

Ik hield ooit van een meisje, haar naam was Maggie Brown

Maar nu rijd ik op een goederenwagen terug naar de stad Macon

De ondergaande zon zal me nooit laten vergeten wat voor daad ik heb gedaan

Tot de dag dat ze me opjagen

Ik leef op de vlucht