Zaned People - Shadow Project

Well, you can beg and plea

yes, you can beg and plea — for the end

Give me, please

Give me your inside out

Give me, please

Dissatisfaction, a chemical imbalance

nails graze the hands, not the feet

immediate reaction: every glance, a new horror in willing suffocation

neck twisted/new cadence — not missing a beat

tread water/slow footsteps — there is no season of birth!

I am out on a limb which is broken, hanging

abundance of nightmares — my last words

I shall fuck myself to death,

I shall fuck myself to death,

I shall fuck myself to death!

I will choke on my own breath

so says the wise man/blind man

Godevil/Godevil

God damn the hand that feeds me!

I am waiting, I have waited

ever waiting for the end

You’re sparing me, keeping me inside

keeping me inside, it’s me inside

no room to hide

You’re sparing me, keeping me inside

keeping me inside, it’s me inside

no room to hide

You’re sparing me, keeping me inside

keeping me inside, it’s me inside

no room, no room, no room, no room to hide

Open up and stick it up, I said

pick up on your own insides

there are flames that melt the air

zaned people left to dare…

Everyone out!

Every doubt ever pondered

every thought ground to dust

I must, I must

I must trust the distrusted/mistrusted element of life

my eyes have seen the light — have chosen darkness

prefer the darkness,

find peace in darkness… sometimes

this world holds no image of truth,

no semblance to those truly living

I am outside myself/beside myself with grief

signs of disaster, they follow me — follow me!

Self inflicted wounds I know best

and the rest inside, rotting, forgotten

yet I am free

You’re sparing me, keeping me inside

keeping me inside, it’s me inside

no room to hide

You’re sparing me, keeping me inside

keeping me inside, it’s me inside

no room to hide

You’re sparing me, keeping me inside

keeping me inside, it’s me inside

no room, no room, no room, no room to hide

Give me, give me please

Give me please your inside out, inside

Give me, give me please

Give me please your inside out, inside, inside

I mend, I bend shattered fragments

the dream has not stopped

has not stopped, will not stop

stop, stop!

The child is awake, pushed from the womb

warm welcome, medicinal freedom, false entrance

doors blocked, bolted

molten figures of the dead

I have buried the child

long forgotten this grave memory

in solemn sentence, the end must end

And so the world is flat, retracted

fractured to the eyes of thieves

or those who believe

I am sacred, I am crowned,

I am bound by the robes of freedom

I bequeath the dream to those who still feel it, feel it, feel it!

And God’s eye is as one with Satan’s

in the twinkling of an eye, the dream is born

dreams carry death in blood stream awareness

fear not, for death is but a dream

Nou, je kunt smeken en smeken

ja, je kunt smeken en smeken — voor het einde

Geef me alsjeblieft

Geef me je binnenstebuiten

Geef me alsjeblieft

Ontevredenheid, een chemische onbalans

nagels schaven de handen, niet de voeten

onmiddellijke reactie: elke blik, een nieuwe horror in gewillige verstikking

nek gedraaid/nieuwe cadans — geen beat te missen

watertrappelen/langzame voetstappen — er is geen geboorteseizoen!

Ik ben op een ledemaat die gebroken is, hangend

overvloed aan nachtmerries — mijn laatste woorden

Ik zal mezelf dood neuken,

Ik zal mezelf dood neuken,

Ik neuk mezelf dood!

Ik stik in mijn eigen adem

dus zegt de wijze man/blinde man

Godevil / Godevil

Godverdomme de hand die me voedt!

Ik wacht, ik heb gewacht

ooit wachten op het einde

Je spaart me, houdt me binnen

houdt me binnen, ik ben het van binnen

geen ruimte om te verbergen

Je spaart me, houdt me binnen

houdt me binnen, ik ben het van binnen

geen ruimte om te verbergen

Je spaart me, houdt me binnen

houdt me binnen, ik ben het van binnen

geen ruimte, geen ruimte, geen ruimte, geen ruimte om te verbergen

Doe open en plak het op, zei ik

zelf ophalen

er zijn vlammen die de lucht doen smelten

zaned mensen vertrokken om te durven ...

Iedereen eruit!

Over elke twijfel ooit nagedacht

elke gedachte tot stof vergaan

ik moet, ik moet

Ik moet het gewantrouwde/wantrouwde element van het leven vertrouwen

mijn ogen hebben het licht gezien - hebben de duisternis gekozen

liever de duisternis,

vind vrede in de duisternis... soms

deze wereld heeft geen beeld van de waarheid,

geen schijn van degenen die echt leven

Ik ben buiten mezelf/buiten mezelf van verdriet

tekenen van rampspoed, ze volgen mij - volg mij!

Zelf toegebrachte wonden die ik het beste ken

en de rest binnen, rottend, vergeten

toch ben ik vrij

Je spaart me, houdt me binnen

houdt me binnen, ik ben het van binnen

geen ruimte om te verbergen

Je spaart me, houdt me binnen

houdt me binnen, ik ben het van binnen

geen ruimte om te verbergen

Je spaart me, houdt me binnen

houdt me binnen, ik ben het van binnen

geen ruimte, geen ruimte, geen ruimte, geen ruimte om te verbergen

Geef me, geef me alsjeblieft

Geef me alsjeblieft je binnenkant, binnenkant

Geef me, geef me alsjeblieft

Geef me alsjeblieft je binnenkant, binnenkant, binnenkant

Ik repareer, ik buig verbrijzelde fragmenten

de droom is niet gestopt

is niet gestopt, zal niet stoppen

stop Stop!

Het kind is wakker, uit de baarmoeder geduwd

warm welkom, medicinale vrijheid, valse entree

deuren geblokkeerd, vastgeschroefd

gesmolten figuren van de doden

Ik heb het kind begraven

lang vergeten deze ernstige herinnering

in plechtige zin, het einde moet eindigen

En dus is de wereld plat, ingetrokken

gebroken voor de ogen van dieven

of degenen die geloven

Ik ben heilig, ik ben gekroond,

Ik ben gebonden door de gewaden van vrijheid

Ik laat de droom na aan degenen die hem nog steeds voelen, voelen, voelen!

En Gods oog is als één met dat van Satan

in een oogwenk is de droom geboren

dromen dragen de dood in het bewustzijn van de bloedstroom

vrees niet, want de dood is slechts een droom