The Catacombs - Shadow of Intent, Jason Evans, Dickie Allen

Unforeseen this realm gives way to me

A demon unlatched from its keep

Why do they stalk me in the shadows of my fate

Hail the darkened shrine

Circumvented womb of cessation

Forsake the light

Inhale pestilence

I dissipate from the realm of luminescent demiurge

To a chamber of blackened light and tainted oxygen

Filling my lungs with the stench of death

Misery fails to outweigh my fear

Blackness personified

The plight emerges and invites me in

Lapse of control, a shallow breath in litany

Claustrophobic, the walls seem to be closing in

Inhaling pestilence

The Library devours all who attest the divinity of its ancient design

Inhale the pestilence, forsake the light

Silenced has forever been the light of day

Defy your desire and kneel to me

Find solace in the darkness, within the scars healing

For only demise will restore the feeling of life

Obsessive, possessive

Follow me and you’ll find I’m entitled as fuck

And I’ll take what is mine

If you’ve got what I want

Then get ready to fall

Because I’ll leave you with nothing

I’m taking it all

Shroud of confusion surrounds me

Should I kill myself or everyone arround me

Will I ever find the answer to my question?

Will I ever recognize my own reflection

I’m a walking contradiction made in flesh

A mere discrepancy

Blurring lines where the lies and the truths meet

Paranoid and fixated on my own death

No matter how much that I chase it still eludes me

Petrified and surrounded by demise

Immeasurable power even in infancy

Shall we be undone in the darkness

Such devastation corrupts my mind

The plight emerges and invites me in

Lapse of control, a shallow breath in litany

Claustrophobic, the walls seem to be closing in

Inhaling pestilence

Silenced has forever been the light of day

Defy your desire and kneel to me

Find solace in the darkness, within the scars healing

For only demise will restore the feeling of life

Hail the darkened shrine

Forsake the light

Let the pestilence consume you

Circumvented womb of cessation

A multitude of wraiths embodied

Shrouding the monolith

The spire ripe with condemned containment

Nevertheless the guarded crusade attained

Harnessing the power within

The doomed immortalized

Harnessing the power within

Inhale the pestilence

Forsake the light

Onvoorzien maakt dit rijk plaats voor mij

Een demon ontgrendeld uit zijn donjon

Waarom stalken ze me in de schaduw van mijn lot?

Heil het verduisterde heiligdom

Omzeilde baarmoeder van beëindiging

Verlaat het licht

Inademen pest

Ik verdrijf uit het rijk van de lichtgevende demiurg

Naar een kamer van zwart licht en bedorven zuurstof

Mijn longen vullen met de stank van de dood

Ellende weegt niet op tegen mijn angst

Zwartheid gepersonifieerd

De benarde situatie komt naar voren en nodigt me uit om binnen te komen

Vervallen van controle, een oppervlakkige adem in litanie

Claustrofobisch, de muren lijken in te sluiten

Inademen van pest

De bibliotheek verslindt iedereen die de goddelijkheid van zijn oude ontwerp bevestigt

Adem de pest in, verlaat het licht

Stilte is voor altijd het licht van de dag geweest

Trotseer je verlangen en kniel voor me

Vind troost in de duisternis, in de genezing van littekens

Want alleen de dood zal het gevoel van leven herstellen

Obsessief, bezitterig

Volg mij en je zult zien dat ik het recht heb om te neuken

En ik zal nemen wat van mij is

Als je hebt wat ik wil

Maak je dan klaar om te vallen

Omdat ik je met niets achterlaat

Ik neem alles aan

Een lijkwade van verwarring om me heen

Moet ik zelfmoord plegen of iedereen om me heen?

Zal ik ooit het antwoord op mijn vraag vinden?

Zal ik ooit mijn eigen spiegelbeeld herkennen?

Ik ben een wandelende contradictie gemaakt in vlees

Slechts een discrepantie

Vage lijnen waar de leugens en de waarheden elkaar ontmoeten

Paranoïde en gefixeerd op mijn eigen dood

Het maakt niet uit hoeveel ik er achteraan blijf, het ontgaat me nog steeds

Versteend en omringd door ondergang

Onmetelijke kracht, zelfs in de kindertijd

Zullen we ongedaan worden gemaakt in de duisternis?

Zo'n verwoesting bederft mijn geest

De benarde situatie komt naar voren en nodigt me uit om binnen te komen

Vervallen van controle, een oppervlakkige adem in litanie

Claustrofobisch, de muren lijken in te sluiten

Inademen van pest

Stilte is voor altijd het licht van de dag geweest

Trotseer je verlangen en kniel voor me

Vind troost in de duisternis, in de genezing van littekens

Want alleen de dood zal het gevoel van leven herstellen

Heil het verduisterde heiligdom

Verlaat het licht

Laat de pest je verteren

Omzeilde baarmoeder van beëindiging

Een groot aantal geesten belichaamd

De monoliet omhullen

De torenspits rijp met veroordeelde insluiting

Niettemin bereikte de bewaakte kruistocht

Gebruik maken van de kracht van binnen

De gedoemde vereeuwigd

Gebruik maken van de kracht van binnen

Adem de pest in

Verlaat het licht