Loss - Osiah, Jason Evans

White sand and lilac snow

Insults my eyes, I miss the meadows

I fear my beautiful dreams

For they take me back to when my spirit was free

These memories, they rip away at me

I fear my beautiful dreams

They take me back, gift me my memories

I fear my beautiful dreams

They take me back, but I’d rather forget

Head trauma, amnesia

I bite on the heels of my captor

If only for a second he would lose his cool and break

He’d cave my head in true, save me from the torture that’s due

If I didn’t die, god forbid I would survive

Then the brainless husk would inevitably take my place

You take it for granted

The will to survive

You take it for granted

Till you’re yearning to die

Cold hearts don’t thaw

I’m lonely forever

In this world of pain

Your emotions will drag you down

Makes it harder to disassociate

Wit zand en lila sneeuw

Beledigt mijn ogen, ik mis de weilanden

Ik ben bang voor mijn mooie dromen

Want ze brengen me terug naar toen mijn geest vrij was

Deze herinneringen scheuren me weg

Ik ben bang voor mijn mooie dromen

Ze nemen me terug, schenken me mijn herinneringen

Ik ben bang voor mijn mooie dromen

Ze nemen me terug, maar ik vergeet het liever

Hoofdtrauma, geheugenverlies

Ik bijt op de hielen van mijn ontvoerder

Al was het maar voor een seconde, hij zou zijn kalmte verliezen en breken

Hij zou mijn hoofd in de steek laten, me redden van de marteling die hoort

Als ik niet zou sterven, god verhoede dat ik zou overleven

Dan zou de hersenloze schil onvermijdelijk mijn plaats innemen

Je neemt het als vanzelfsprekend aan

De wil om te overleven

Je neemt het als vanzelfsprekend aan

Tot je verlangt om te sterven

Koude harten ontdooien niet

Ik ben voor altijd eenzaam

In deze wereld van pijn

Je emoties zullen je naar beneden halen

Maakt het moeilijker om te dissociëren